بررسی و تاثیر پذیری دو سویه فرهنگ و هویت بومی در معماری معاصر

امروزه فرآیند جهانی شدن با ورود عناصر دیجیتال و افزایش سرعت اینترنت باعث محو شدن فرهنگ های بومی و ایجاد فرهنگ بین المللی واحدی گشته که رفته رفته ارزش های فرهنگی اقوام و تاثیر پذیری آن بر معماری را محو می کند.حال آنکه پیش از ظهور صنعت ارتباطات جهانی یا به تعبیر مکتب فرانفکورد صنعت جهانی فرهنگ اعضای تمدن های جهان امکان دسترسی همزمان و تنفس فرهنگی در فضای واحد را نداشتند، به عبارتی فضاهای تمدنی ، متفاوت و دورافتاده از یکدیگر بودند و در عین حال بر همدیگر اثر میگذاشتند و از یکدیگر تاثیر می گرفتند اما این فرایند طی یک روند طولانی تاریخی صورت می گرفت. با سرعت گرفتن صنعت حمل و نقل و ظهور جهانی مجازی، جهان کوچک شده ی فیزیکی و مجازی، گفتگوی فرهنگی و بین تمدنی، باز تعریف معنایی متفاوتی پیدا می کند. .بررسی مفهوم هویت اجتماعی و ملی بیشتر از اینکه در سطح فرد مطرح باشد در سطح اجتماع مطرح است.عالمان علوم اجتماعی و معماری می خواهند بر این واقعیت تاکید کنند که احساس هویت به واسطه دیالکتیک میان فرد، جامعه و فضای شهری زیست او شکل می گیرد. هویت کم و بیش در نگرشها و احساسات افراد نمود می یابد ولی بستر شکل گیری آن زندگی جمعی است . در واقع این موضوع را باید بیان نمود که مساله هویت و جامعه و فضای شهری تاروپودی هستند که در زمان باهم بودن معنا میدهند. زمانی که سطح روابط اجتماعی در یک جامعه افزایش یا کاهش پیدا کند این هویت است که در بستر این تحولات دچار تغییرات بنیادین میشود. در این مقاله نگارندگان در پی تاکید بر موضوع هویت معماری و فرهنگ ایرانی در خصوص ارتباطات اجتماعی و تاثیر آن بر معماری و بر عکس هستند. این تحقیق براساس رویکرد – کمی و مقالات مروری به همراه مطالعات کتابخانه ای فرهنگی و معماری و دیگر ابزارهای جمع آوری اطلاعاتی تدوین گردیده است و موضوع فرهنگ و هویت در معماری را مورد بررسی و کنکاش قرار داده و در نهایت با اریه ضوابط معماری در بستر فرهنگی ایرانی ، و تاثیر فرهنگ بر این الگوهای معماری ارتباط دو سویه مقوله فرهنگ و هویت را با معماری تایید خواهیم نمود.

کلیدواژه ها:

هویت ، معماری معاصر ، فرهنگ