معماری و مصرف انرژی با رویکرد زیست محیطی

بشر از دیرباز به اهمیت سرپناه برای حفاظت خو در مقابل گزند و آسیب های محیطی و عوامل جوی مانند تاثیر گرما و سرما بر سلامتی خود پی برد. او تلاش کرد تا از شرایط مکانی و محیطی برای حفظ سلامتی و بقای خود متناسب با امکانات و شرایط موجود استفاده نماید. با توسعه صنعت متاثر از رشد انقلاب صنعتی، زمینه و بستر استفاده از امکانات صنعتی به جای امکانات طبیعی برای او فراهم گردید. انسان برای آسایش حرارتی خود در معماری از تکنولوژی استفاده کرد که نیاز به انرژی فسیلی داشت و با گسترش و توسعه بهره از تکنولوژی سرمایش و گرمایش و سازه ای، زمینه تولید و افزایش گازهای گلخانه ای در کره زمین فراهم شد. در این میان معماری سهم بالایی از مصرف انرژی نسبت به سایر بخش ها را به خود اختصاص داد. این افزایش سهم خصوصا با استفاده از منابع فسیلی، سبب افزایش تولید گازهای گلخانه ای در دنیا شده است. نتایج مقاله نشان می دهد با ادامه این سیر تحول بشر ضمن کاهش منابع فسیلی، محیط زیست را به شدت تهدید می نماید که با این روند، نیاز به تامین منابع جایگزین، غنی، تجدیدپذیر و قابل دسترس ضروری و حیاتی می باشد.

کلیدواژه ها:

معماری ، انرژی ، دی اکسید کربن ، محیط زیست