بررسی تاثیر اصول فضاهای قابل دفاع برحس تعلق به مکان در مجتمع های مسکونی(نمونه موردی: بابلسر)

مسیله امنیت و احساس امنیت در فضاهای شهری بویژه در فضاهای مسکونی از اهمیت خاصی برخوردار است. امنیت پیش زمینه تحقق یک اجتماع سالم و احساس امنیت بسترتوسعه آن است. به غیر از اثرات اجتماعی ناشی از وجود محیط های امن شهری بر الگوهای رفتاری شهروندان و بهبود کیفیت های محیطی، تبیین نقش کالبدی شهر بر کاهش جرایم، موضوع با اهمیتی است که در قالب نظریه-های نوین شهرسازی مورد بحث قرار گرفته است. یکی از این نظریه ها، نظریه فضای قابل دفاع اسکارنیومن می باشد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر عوامل کالبدی مجتمع های مسکونی بر حس تعلق به مکان با تاکید بر ایده فضاهای قابل دفاع درشهر بابلسر می باشد. بر این اساس در این تحقیق سعی شد با بررسی مبانی نظری، عوامل موثر بر ایجاد فضاهای قابل دفاع راشناسایی کرده، تا در این راستا با افزایش حس تعلق به مکان بتوانیم امنیت ساکنین درمجتمع های مسکونی را فراهم آوریم. روش تحقیق در پژوهش حاضر، از منظر هدف، کاربردی و به روش توصیفی- تحلیلی می باشد. جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش از طریق مطالعات کتابخانه ای، پرسشنامه و برداشت میدانی جهت ثبت اطلاعات انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش 250 نفرازخانواده های شهرک دریاکنار شهر بابلسر، دراستان مازندران می باشند. جهت محاسبه حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است. پس از گردآوری داده ها، ازنرم افزار SPSS جهت تحلیل داده ها بهره برده شد. با بررسی های انجام شده، عوامل موثر بر رویکرد فضاهای قابل دفاع در مجتمع های مسکونی شناسایی شده که شامل قلمروگرایی، ترمیم ونگهداری، نظارت طبیعی و رفتارنشانگر می باشد. دراین تحقیق این نتیجه بدست آمد که در مجتمع های مسکونی هرچه قلمروگرایی بیشتر باشد، امنیت بیشتر بوده و هرچه امنیت افزایش یابد، حس تعلق به مکان ارتقاء می یابد.

کلیدواژه ها:

امنیت ، مجتمع های مسکونی ، فضای قابل دفاع ، نظارت طبیعی ، حس تعلق به مکان.