پایداری اجتماعی در مجموعه های مسکونی (نمونه موردی: محله صاحب الامری قصردشت شیراز)

مبحث توسعه پایدار و پایداری اجتماعی از مفاهیم نوین در بخش شهرسازی و معماری می باشد و به بررسی کیفیت زندگی در شهرها می پردازد. در این میان نقش پایداری اجتماعی در تحقق اهداف توسعه پایدار بسیار مهم تلقی میشود؛ تا جاییکه بی توجهی به عوامل پایداری اجتماعی در فرآیند توسعه منجر به ایجاد اختلال و نقص در برنامه ها می شود. امروزه شهر ها، محلات و محیط های مسکونی از جمله مهم ترین ارکان توسعه پایدار به شمار می روند و شرط داشتن محیط های پایدار این است که پایداری در تمامی اجزای آن از جمله محلات و ساختمان های آن نیز موجود باشد. بنابراین این پژوهش با استخراج شاخصه های پایداری اجتماعی از طریق مطالعات کتابخانه ای و منابع موجود، به ارزیابی و سنجش این شاخصه ها در محله صاحب الامری قصردشت شیراز می پردازد، تا در نهایت بتوان طرح پیشنهادی جهت بهبود وضعیت موجود در این محله ارایه کرد. نتایج حاصله نشان دهنده آن است که پایداری اجتماعی شهری در محله صاحب الامری قصردشت شیراز در مولفه بهبود کیفیت و رفاه بهترین وضعیت و پس از آن، مولفه های هویت و حس مکان ، عدالت و امنیت قرار می گیرند ؛ همچنین مولفه مشارکت و تعامل در بدترین وضعیت خود قرار دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، پایداری اجتماعی ، محیط های مسکونی ، محله ، شیراز .