تاثیر بوم گردی خانه های روستایی در توسعه اقتصادی روستاها (نمونه موردی روستای هنجن)

صنعت گردشگری به عنوان بزرگترین و متنوع ترین صنعت در دنیا به حساب می آید. بسیاری از کشورها این صنعت پویا را به عنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال زایی می دانند. تحول علایق و سلایق بازار های گردشگری و نیز تمرکز خط مشی های جهانی و نیز تاکید بر توسعه پایدار به عنوان مولفه نجات بخش محیط طبیعی و انسانی، در سال های اخیر منتج به ظهور گونه ای بسیار مهم از گردشگری به نام بوم گردشگری شده است بوم گردی به قصد بازدید از خاستگاه-ها و زیستگاه های طبیعی به مثابه گزینه سودمند اقتصادی تلقی می شود. پایداری اقتصادی یکی از شاخص های توسعه پایداری است، باتوجه به محدودیت های منابع طبیعی، توسعه کشاورزی به تنهایی نمی تواند رشد اقتصادی را در روستاهای کشور تضمین کرده و بیکاری را ریشه کن سازد، وضعیت جامعه روستایی ایران نشان می دهد؛ گرایش به اشتغال در بخش های سنتی اقتصاد کمتر شده و میل برای اشتغال در بخش های مدرن و خدماتی بیشتر است. این در حالی است که روستاهای ایران نیز همچون شهرها، مملو از فرصت های جدید و کشف نشده هستند که کشف و مدیریت درست برای بهره برداری به موقع، مزایای اقتصادی چشمگیری به همراه دارد. با توجه به این که روستای هنجن واقع در شهرستان نطنز دارای جاذبه های تاریخی و طبیعی است و دارای خانه های قدیمی با بافت سنتی است که قابلیت تبدیل به اقامتگاه های بوم گردی برای جذب بوم گردان را دارد، که می تواند بر روی وضعیت اقتصادی مردم روستا تاثیر گذار باشد؛ هدف از پژوهش حاضر ایجاد فرصت ها و کسب و کارهای جدید و رقابت پذیر برای بهبود پایداری اقتصادی روستاها با کمک بوم گردی خانه های روستایی است؛ با پذیرش این که بوم گردی می-تواند باعث بهبود وضعیت اقتصادی روستاها گردد بدین منظور در انجام این پروسه از روش تحقیق توصیفی و تحلیلی استفاده شده است نتایج حاصله حاکی از این است که توسعه بوم گردی خانه های روستایی عامل مهمی دراشتغال زایی و ایجاد شغل مکمل در بیکاری های فصلی روستاییان و کاهش مهاجرت آن ها و بالا بردن سطح کیفی زندگی با بهبود اقتصاد مردم روستا است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، بوم گردی ، ، پایداری اقتصادی ، روستای هنجن