تحلیلی بر تاثیر جهت گیری ساختمان در میزان تابش دریافتی نور خورشید در بدنه ساختمان و میزان مصرف انرژی در ساختمانهای مسکونی (نمونه موردی: تهران)

درحال حاضر، بیش از 40 درصد از مصرف انرژی جهان در بخش ساختمان استفاده می شود. با توجه به تاثیر قابل توجه ساختمان ها در میزان مصرف انرژی، تلاش های بسیاری جهت یافتن راهکارهایی درراستای دستیابی به آسایش حرارتی در ساختمان های مسکونی ایجاد شده است. چارچوب نظری تحقیق حاضر، بر اساس نظریه لید، مدیریت انرژی و طراحی محیطی می باشد. هدف از این مطالعه، ارزیابی عملکرد حرارتی جهت گیری ساختمان و نسبت مساحت پنجره به دیوار (wwr) در ساختمان های مسکونی شهر تهران جهت یافتن مناسب ترین سناریوها برای کاهش انرژی مصرفی است. بمنظور دستیابی به اهداف مطالعه حاضر، چهار فاز وجود دارد: جمع آوری اطلاعات ثانویه، استراتژی های طراحی (مدل مفهومی جهت شبیه سازی)، تجزیه و تحلیل (شبیه سازی) و نتایج (مقایسه با سایر مدل ها). مطالعه موردی در تحقیق حاضر، یک آپارتمان مسکونی واقع در منطقه ونک تهران است که در نرم افزار قدرتمند دیزاین بیلدر مدلسازی شده است. برای مطالعه و ارزیابی بهترین سناریو، شبیه سازی با استفاده از داده های واقعی آب و هوایی در مدل شبیه سازی، برای شهر تهران انجام شد. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که جهت گیری ساختمان، برای بهره مندی از نور خورشید جهت گیری شرقی نسبت به جهت گیری غربی بسیار مناسب تر است و همچنین نسبت wwr با توجه به نقش مهمی که در عملکرد بهینه انرژی و میزان دریافت نور خورشید در ساختمان مورد مطالعه ایفا می کند تا دو برابر میتواند افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

انرژی ، جهت گیری ساختمان ، نسبت wwr ، عملکرد ساختمان ، آسایش حرارتی ، ساختمان مسکونی