بررسی مدل های تغییر خط خودرو در آزادراه ها

مانور تغییر خط در سفرهای خودرویی ضروری است. رانندگان خطوط را تغییر می دهند تا مسیر دلخواه را برای رسیدن به مقصد یا بهبود وضعیت رانندگی و یا سطح خدمت خود دنبال کنند. برای تغییر خط، یک راننده باید عوامل متعددی را که بر ایمنی تاثیر می گذارد، مورد توجه قرار دهد. این عوامل عبارتند از: سرعت و موقعیت وسیله نقلیه هدف و وسایل نقلیه در خط هدف، ویژگی های هندسی جاده، ویژگی های وسایل نقلیه و سایر موارد. در این راستا مدل های متعددی توسعه یافته اند که هر کدام بر پایه پارامترهای متفاوتی هستند و اکثر مدل ها فاصله خالی بین خودروها را مدنظر قرار می دهند. در این مطالعات تصمیم به تغییر خط پس از تعیین این که یک فاصله امن در خط هدف قابل دسترس است، گرفته می شود، هر چند مرحله تصمیم به تغییر خط مبهم بوده و بنابراین برخی از مدل ها را از اعتبار ساقط کرده و یا نیاز به بازنگری می کند. برخی مدل ها تغییر خط را به انواع اجباری و اختیاری دسته بندی می کنند. برخی مدل ها نیز تحت شرایط ترافیکی سنگین کاربرد دارند که تغییر خط را به انواع تغییر خط تحمیلی و مشارکتی دسته بندی می کنند. هر کدام از این مدل ها شرایط و پارامترهای متفاوتی را در نظر می گیرند و این موضوع، کار مقایسه آن ها با یکدیگر را مشکل می سازد. برخی از مدل ها فقط بر جنبه های تصمیم به تغییر خط می پردازند و آن را یک رویداد آنی توصیف می کنند، در حالی که انجام یک مانور تغییر خط در یک نقطه از زمان آغاز و در نقطه دیگری از زمان پایان می یابد. در این مقاله برخی مدل های پرکاربرد ذکر شده و نارسایی های هرکدام بیان شده است. و در نهایت، مناسب ترین تعریف از زمان آغاز و پایان تغییر خط که در شبیه سازی ترافیکی کاربرد دارد بیان شده است.

کلیدواژه ها:

مدل های تغییر خط ، ایمنی ، ترافیک ، آزادراه