اثر زوایای مختلف ابرمهاربندها (مگابریس ها) بر رفتار لرزه ای قاب های محیطی بلند مرتبه تحت اثر زلزله حوزه نزدیک به گسل

امروزه ساخت سازه های بلند به عنوان نمادی از پیشرفت و توسعه فناوری و اقتصادی کشورها گسترش یافته است. احداث ساختمان های بلند به دلیل افزایش جمعیت و استفاده بهینه از فضاهای شهری امری ضروری می باشد. در همین راستا مهندسین همواره به دنبال مصالح، فرم ها و نیز تکنیک های جدید جهت افزایش ارتفاع ساختمان بوده اند. در این تحقیق به بررسی رفتار زوایای مختلف ابر مهاربند در سازه های بلند فولادی با قاب های خمشی تحت نیروهای لرزه ای حوزه نزدیک به گسل پرداخته شده است. یکی از سیستم های مطرح و پرکاربرد در سازه های بلند قاب های محیطی است که ساختمان های زیادی با استفاده از این سیستم سازه ای در دنیا ساخته شده است. با افزایش ارتفاع سازه نیروهای جانبی وارد به سازه از جمله باد و زلزله افزایش چشمگیری می یابد و این مسئله باعث افزایش تغییر شکل های جانبی در سازه ها می گردد،. لذا با توجه به این مسئله یکی از راه های افزایش سختی سازه و کنترل تغییر شکل های زیاد این سیستم ها ، استفاده از ابرمهاربند است. در این پژوهش مدلسازی سیستم قاب محیطی بلند در پلان های یکسان و در طبقات 24، 48 طبقه یک بار بدون ابر مهاربند و همچنین با اعمال ابرمهاربندها تحت زوایا و در طبقات مختلف صورت می گیرد. پس از انجام تحلیل بصورت تاریخچه زمانی تحت سه رکورد زلزله حوزه نزدیک به گسل مقیاس شده ، مقادیر تغییر مکان جانبی، دریف و وزن مصالح مصرفی استخراج شده اند. بر اساس نتایج بالا می توان بیان کرد که الحاق ابرمهاربند باعث کاهش در مقادیر تغییر مکان جانبی، دریفت و وزن سازه شده است.

کلیدواژه ها:

سازه های بلند ، ابرمهاربند ، تحلیل تاریخچه زمانی خطی ، دریفت ، رکورد حوزه نزدیک