بررسی تاثیر استفاده از ژئوسنتتیک ها در نشست روسازی

ایجاد ترک در اثر بارگذاری یکی از مهمترین عوامل خرابی در روسازی های آسفالتی می باشد. مقاومت در برابر خستگی در یک مخلوط آسفالتی، توانایی آن مخلوط در مقابل بارهای خمشی تکراری است . ترک های خستگی و ترک های انعکاسی به دلیل افزایش بار و ترافیک در جاده های ارتباطی و در نتیجه اعمال بارهای عمودی و افقی توسط وسایل نقلیه و حرکت آنها در طول ترک های موجود در روسازی ها و از سوی دیگر نیز به دلیل عوامل جوی همچون نفوذ باران، فرسایش خاک بستر، یخ زدگی و... ایجاد می گردند. گسترش این ترکها در سه مرحله رخ می دهد: مرحله اول مرحله بروز ترک است که ترک های ریز در اثر تمرکز تنش در رویه ایجاد می شوند . در مرحله دوم، ترک های ریزی که در مرحله اول ایجاد شده اند گسترش می یابند و ترکهای بزرگ تر تشکیل می شوند و مرحله سوم که مرحله شکست است یکی از راه حل های ممکن تقویت لایه ی آسفالتی به وسیله ی مواد ژئوسنتتیک می باشد. با استفاده از محصولات ژئوسنتتیک با مدول الاستیسیته ی بالا مانند ژئوتکستایل ها می توان تا حد زیادی در رشد ترک ها و نفوذ آنها به بدنه ی روکش جدید تاخیر و ممانعت ایجاد کرد. در مدلسازی این تحقیق اثر ژئوسنتتیک استفاده شده به عنوان یک ماده الاستیک در نظر گرفته شده و پارامترهای مقاومتی خاک نظیر مدول الاستیسیته، دانسیته، ضریب پواسون و.. مقادیر متداول در روسازی می باشد. در نتیجه بهترین محل نصب لایه های ژئوسنتتیک با توجه به اثر آن در کاهش تنش های عامل رشد ترک، در کف روکش جدید حاصل شد. میزان کاهش تنش های کششی در این حالت 75 درصد و در تنش های برشی 75 درصدمی باشد.

کلیدواژه ها:

ژئوسنتتیک ، ترک انعکاسی ، ژئوتکستایل ها