بررسی روند بهسازی و بازآفرینی بافت های فرسوده شهری

رشد سریع جمعیت و گسترش مهار ناپذیر شهرها در بسیاری از کشورها در مقاطع گوناگون تاریخی بروز کرده است. در نتیجه جمعیت بافت های مرکزی بسیاری از شهرها جابجا می شوند تا روند فرسودگی بافت های تخلیه شده آغاز شود. ساختار کالبدی و نظام عملکردی شهر ها بر اثر پیشرفت تکنولوژی دستخوش تغییرات فراوانی می شود. بنابراین بافت ها به مامن ناهنجاری های اجتماعی تبدیل می شوند. بافت های فرسوده یا هسته های قدیمی شهر شهر ها هستند که به مرور زمان دچار فرسودگی و عدم کارایی شده اند و یا در دوران معاصر بدون رعایت ضوابط و مقررات شهرسازی شکل گرفته اند که آنها را با مشکلات فراوانی روبرو کرده است. توجه به بافتهای فرسوده و رفع ناپایداری های موجود آنها به موضوعی بسیار مهم و محوری در مدیریت شهری تبدیل شده به گونه ای که سازمان های مرتبط در این امر را بسوی مدیریت و برنامه ریزی در جهت ساماندهی و بازآفرینی این بافت ها سوق داده است. برنامه ریزی جامع و پایدار به جهت بهسازی و بازسازی بافت های فرسوده ضمن حفاظت از میراث تاریخی ، فرهنگی و سازگاری آنها با محیط زیست و ساختارهای فرهنگی موجب توسعه پایدار می شود. مرمت و بهسازی شهری در مسیر تحول خود از بازسازی ، باززنده سازی ، نوسازی و توسعه مجدد به بازآفرینی شهری و نوزایی شهری تکامل یافته است.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، بهسازی ، بازآفرینی ، نوسازی