نقش الگوهای کالبدی معماری ایرانی اسلامی در توسعه پایدار مراکز فرهنگی

مراکز فرهنگی همواره به عنوان مکانی مهم در جهت آموزش و ایجاد تعامل میان مردم جامعه مطرح بودهاند؛ چرا که مجموعه عقاید، سنت ها، باورها، الگوهای رفتاری و در یک کلمه بر بینش انسان تاثیرگذارهستند. بنابراین دستیابی به الگویی مناسب به جهت طراحی این مراکز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از سویی تفکر و اندیشه پایداری در معماری سال هاست که مورد توجه بیشتر متخصصان قرار گرفتهاست. مساله ناپایداری در توسعه شهری مهمترین چالش هزاره سوم است. هدف اصلی توسعه پایدار تامین نیازهای اساسی، بهبود سطح زندگی، اداره بهتر اکوسیستم ها و آینده امن بیان شده است؛ پایداری درابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیست محیطی، کالبدی و... مستلزم به کارگیری سیستم مدیریتی کارآمد با قدرت کافی برای رسیدن به اهداف ذکر شده است. از سوی دیگر معماری اسلامی-ایرانی همواره در طول تاریخ نمودی از سازگاری با اقلیم و نیز بستر طرح و هماهنگی با الگوهای اجتماعی و اقتصادی به شمار میرود. معماری ایرانی اسلامی واجد ویژگیهایی است که همواره در راستای اهداف -توسعه پایدار قدم برداشته است. از آنجا که عوامل فرهنگی نقش ارزنده ای در توسعه پایدار دارد و هویت فرهنگی از عوامل ضروری و اساسی برای تحقق توسعه پایدار است، لذا توجه به الگوهای معماری ایرانی- اسلامی در راستای توسعه پایدار می تواند به تسریع روند جامعه در نیل به توسعه پایدار در سطح کشور و منطقه کمک نماید.

کلیدواژه ها:

معماری اسلامی ، توسعه پایدار ، اقلیم ، مراکز فرهنگی