بررسی مصالح هوشمند در بهینه سازی مصرف انرژی در پایداری معماری

مصرف انرژی یکی از مهم ترین چالشها و مسائلی است که در ساختمان سازی مدنظر معماران قرار گرفته است وتلاش در بهینه سازی مصرف انرژی را در راس امور ساخت بنا قرار داده اند. حفظ انرژی یکی از اصول معماری پایدار است، کهدر آن معمار ملزم می شود بنا را به گونه ای طراحی کند که نیاز ساختمان به سوخت های فسیلی به حداقل برسد. ولی از آنجا که نیاز به راحتی و آسایش بی قید و شرط منجر به نیازی فزاینده به انرژی در بخش خانگی و صنعت شده است، معماران و طراحان ساختمان را بر آن داشته تا برای ارضای این نیاز و به موازات آن حفظ محیط زیست و انرژی های فسیلی تمهیداتیرا در نظر بگیرند و بشر امروز را به سمت مصالح نوین و راهکارهای بهتر برای استفاده بهینه و درست انرژی سوق دهند. از آنجایی که هدف معماری پایدار هم، حفظ سیاره زمین و منابع انرژی آن است، لذا معماری جدید سعی دارد در راستای بهرهبرداری هرچه بیشتر از محیط و آسایش انسان و با حفظ و احترام به طبیعت گام بردارد. برای این منظور استفاده از تکنولوژی های جدیدی همچون مصالح هوشمند جهت کاهش مصرف انرژی های تجدید ناپذیر و نیز ذخیره ی انرژی و مصرف بهینه آن در ساختمان در معماری پایدار بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این مواد با رفتارهای هوشمند خود علاوه بر صرفه جویی درمصرف این عامل، به مقدار قابل توجهی در کاهش آلودگی محیط زیست که دغدغه ی قرن حاضر است نیز سهیم است. در این پژوهش سعی برآن است که با معرفی مصالح هوشمند به نقش آن در بهینه سازی مصرف انرژی در پایداری معماری پرداخته شود تا ضمن حفظ سرمایه ملی، از آلودگی های زیست محیطی نیز تا حد امکان جلوگیری نمود.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی مصرف انرژی ، مصالح هوشمند ، مصالح هوشمندومعماری پایدار