نگاهی بر ضرورت توجه به نقش خط آسمان در بازآفرینی شهر پایدار اسلامی - ایرانی با نگاه ویژه به شهر کرمان

جستجوی سرچشمه ی نارسایی های زیباشناختی و بصری در حوزه ی شهرسازی امروز ایران و دریافت ودرک دلایل این نابسامانی ها و سعی در ارائه راهکارهایی تجربی و در عین حال منطقی مبتنی بر اصول فرهنگی و زیرساخت های اقلیمی با نگرش کلی به پاسخ هایی که اندیشمندان اسلامی و غربی در رابطه با مفهوم فضای شهری اسلامی بیان کرده اند، دغدغه ی اصلی و اساسی مطرح شده در این گفتار خواهدبود. چرا که معنای فضای شهری در شهر اسلامی، مبتنی بر ارتباط بنیادین و وثیق ابعاد وجودی و ماهیتی فضا بررسی می شود » ماهیتی « . فرآیند تحول، همواره تابع ساز و کارها و نیروهای خاصی است که بررسی آن ها می تواند منطق و الگوی فضایی و شکل غالب کالبدی را در هر شهر بیانگر باشد. شهرسازی ایرانی اسلامی در مسیر دگرگونی - های خود در قرن معاصر با چالش های بسیاری در زمینه ی کالبد،فضا، منظر و ساختار روبرو بوده است. این مقاله با هدف بررسی چرایی دگرگونی ساختاری در کالبد و منظر شهری و تاثیرات متقابل این دو تعریف بر یکدیگر، با نگاه ویژه به شهر کرمان مدون شده است واین فرضیه مطرح می شود که تغییرات ساختارهای فرهنگی، جمعیتی و اقتصادی به چه میزان صورت وساختار کالبدی شهر امروز را دچار دگرگونی کرده است و نتیجه ی آن بر اصالت وهویت شهر ایرانی -اسلامی چگونه می تواند باشد. این بررسی بطور خاص بر تحلیل خط آسمان شهر امروز و شهر قدیم متمرکز خواهد بود وتوجه به چرایی شکل کالبدی امروزین شهر ایرانی و کاهش کیفی منظر شهری و افزایش اغتشاشات بصری می باشد.

کلیدواژه ها:

منظر پایدار شهری ، خط آسمان شهر ایرانی اسلامی ، ساختار کالبدی فضایی