الزامات زیست محیطی توسعه آبزی پروری در مناطق تحت تاثیر شوری

با توجه به محدودیت بهره برداری از آب های شیرین، اخیرا آبزی پروری در آب های لب شور و شور مورد توجه و گسترش قابل توجهی قرار گرفته، به طوری که نیمی از تولیدات آبزی پروری جهان به محیط آب های لب شور و شور اختصاص دارد. یکی از فعالیت های مرتبط با صنعت آبزی پروری در آبهای داخلی، بهره برداری اقتصادی از آب های زیرزمینی در مناطقی است که تحت تاثیر شوری قرار گرفته اند. این مسیله از نقطه نظر اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی دارای اهمیت زیادی است. از دیدگاه زیست محیطی، پرورش آبزیان در مناطقی که تحت تاثیر شوری قرار گرفته اند، نوعا یک رویکرد سازشی با شوری تلقی می گردد و به طور غیر مستقیم راهکار مناسبی برای حل این مشکل زیست محیطی محسوب می شود. پروژه های پرورش آبزیان با توجه به ظرفیت و ویژگی های فنی و موقعیت مکانی دارای اثرات زیست محیطی متفاوتی می باشند. از این رو در پیش بینی اثرات زیست محیطی پروژه پرورش ماهی در دو مرحله ساخت و بهره برداری بایستی به تفکیک محیط های تاثیرپذیر آنها، ویژگی های این اثرات مشخص شده و همچنین جهت تدقیق این اثرات و انجام مدیریت های لازم بر فعالیت ها و عملیات های مختلف جهت پیشگیری و کاهش از اثرات منفی و تقویت اثرات مثبت، اثرات پیش بینی و ارتباط آنها با فعالیت های مختلف نیز مشخص گردند. توسعه پرورش آبزیان در مناطق تحت تاثیر شوری اگر مسیولانه و مدیریت شده باشد نه تنها خطری برای محیط زیست ندارد بلکه کمک های زیادی به حفظ محیط زیست و تعادل اکوسیستم ها و تنوع زیستی هم می نماید. در صورت احراز شرایط مناسب جهت پرورش آبزیان در مناطق تحت تاثیر شوری این مناطق از مطلوبیت بالایی جهت توسعه پرورش آبزیان یا پرورش تلفیقی کشاورزی و آبزیان برخوردار می باشند و بایستی به عنوان یک رویکرد مدیریتی در مناطق تحت تاثیر در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

آبزی پروری ، توسعه ، ارزیابی ، زیست محیطی ، آبهای شور