منابع پایه شورورزی در خوزستان با تکیه بر توسعه گیاهان شورزیست

شورورزی از فعالیت های چندمنظوره با فواید متعدد می باشد. حتی اگر فواید اقتصادی شورورزی در سطحی پایین باشد، باز هم فواید اجتماعی و زیست محیطی آن آنقدر ارزشمند است که اجرای آن را توجیه پذیر، منطقی و الزامی می نماید. منابع قابل ملاحظه ای از آب و خاک با شوری های مختلف در خوزستان وجود دارد. وجود خلیج فارس، تعداد زیادی خور و رودخانه های شور، منابع آب زیرزمینی شور و همچنین زه آب های فراوان کشاورزی، بیانگر آن است که از این نظر استان کمبودی ندارد. جامعه گیاهان شورزی خوزستان، به دلیل تنوع اقلیمی و مناطق مختلف در آن، از غنای بسیار زیادی برخوردارند. بنابراین، از نظر فراهم بودن منابع پایه تولید در شورورزی (آب، خاک و تنوع زیستی) کمبودی در استان احساس نمی شود. هدف از ارایه این گزارش ارایه یک دید کلی در زمینه گسترش فعالیت های شورورزی با استناد به منابع وسیع آب و خاک شور و تنوع گیاهان شورزیست در استان خوزستان می باشد. به استناد مطالعه حاضر و براساس مطالعات شوری 7 تیپ گیاهی به صورت کانون های بحران شوری در مساحتی معادل 1028634 هکتار در استان خوزستان وجود دارد. از لحاظ منابع آب شور، استان خوزستان بیش از یک پنجم حجم آب های زیرزمینی شور با شوری بیش از 5 گرم در لیتر را در کشور در اختیار داشته و با توجه به کشت و صنعت های متعدد در استان، زهاب های شور حاصل از آنها دارای حجم بالایی می باشد. بر این اساس با توجه به حجم بالای آب شور، تنوع خاک شور و گونه های گیاهی در نواحی مختلف استان می توان با استفاده از این سرمایه های راکد در راستای رشد وضعیت اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در استان خوزستان فعالیت های هدفمندی را در زمینه شورورزی آغاز نمود.

کلیدواژه ها:

خوزستان ، گیاه شورزیست ، آب زیرزمینی ، شورورزی