تاملی بر نشانه ها و نمود نشانه ها در مسجد سلیمانیه

معنامندی فضایی یکی از مهم ترین راهکارهای کیفیت بخشی به فضای معماری است و از بهترین روش ها برای معنادهی، استفاده از نشانه ها است. چراکه درک ما از هویتمان از طریق نشانه ها تثبیت می شود. بکارگیری نشانه ها در معماری در لایه های مختلفی بررسی می شود، که هر کدام بنا بر کیفیتی که در معنادهی دارند و تاثیری که بر مخاطب می گذارند از اهمیتی برخوردار هستند. در مقاله حاضر با استفاده از مطالعات کتابخانه ای،ابتدا به بررسی نشانه ها و الوهای آنها پرداخته ایم و سپس به بررسی کلی مسجد سلیمانیه و نشانه های به کار برده شده در آن می پردازیم؛ تا ببینیم چگونه نشانه ها در معنا بخشی به فضا کمک می کنند. در ادامه می بینیم که معمار و هنرمند چگونه آیات الهی و اسما متبرکه را نشانه ای قرار داده تا ارادت خود را و باور ها و اعتقادات خود را بازگو کند؛ و نیز با استفاده از تناسبات که خود از بررسی نشانه شناسی ساختارگرابه دست می آید چگونه موارد تهویه و گرمایش و سرمایش را سهل کرده است و نیز به تناسبات چشم نوازی رسیده است. در آخر می توان نتیجه گرفت که معمار با استفاده از نشانه شناسی توانسته علاوه بر معنا دهی و مکانمند کردن بنا سایر موارد مانند تهویه و تناسبات را نیز سامان داده است

کلیدواژه ها:

نشانه ، الگوی نشانه ، نشانه شناسی ، مسجد سلیمانیه