بررسی چگونگی دستیابی به تاب آوری اقلیمی در کشورهای آسیایی

قاره آسیا نیز همانند سایر قاره ها، با حوادث شدید ناشی از تغییرات آب و هوا مواجه می باشد که از این دست می توان به سیل ها، امواج توفنده و سونامی، افزایش باران، موج گرما و خشکسالی اشاره کرد. همچنین افزایش ناگهانی و غیرمنتظره جمعیت شهری نیز در آسیا، میزان و شدت بلایای مرتبط با آب و هوا را افزایش داده است. روش های کاهش خطرات مربوط به بلایای مذکور که به طور خلاصه به (DRR) موسوم است به طور کامل در سطح جامعه علمی تدوین گردیده اند ولی گسترش روش های مذکور در کاهش میزان آسیب پذیری ناشی از بلایا که از طریق جلوگیری، کاهش، آماده سازی، عکس العمل های اضطراری و بازسازی زودهنگام انجام می پذیرد، هنوز نیز راهی طولانی در پیش روی دارد. پژوهش حاضر به بررسی نحوه دستیابی به تاب آوری اقلیمی در کشورهای آسیایی می پردازد و در این راستا ابتدا به تشریح عوامل آسیب زا و مخاطرات ناشی از تغییرات اقلیمی در این کشورها و میزان آسیب پذیری آنها پرداخته و سپس به چگونگی حرکت به سوی تاب آوری در آسیا با بررسی بیانیه ها و کمپین ها و راهکارهای پیشنهاد شده و اقدامات صورت گرفته، می پردازد. در این پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی با استفاده از مطالعات کتابخانه ای بهره گرفته شده است. ضمنا روش تجزیه و تحلیل و بررسی مطالعات در این پژوهش کیفی می باشد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری اقلیمی ، شهرهای آسیایی ، آسیب پذیری ، تغییرات آب و هوایی