اثرات علامتگذاری بر رشد و مرگ و میر نوزادان میگوی ببری سبز(Penaeus semisulcatus De Haan, 1844) جهت رهاسازی در دریا

علامتگذاری میگوهای جوان میگوی ببری سبز penaeus semisulcatus درمنطقه بندرگاه و دلوار(بوشهر)از بهمن ماه ۱۳۹۰ تا خرداد ماه ۱۳۹۱ اجرا ،و وضعیت رشد و مرگ نمونه ها مورد مطالعه قرار گرفت.درایستگاه تحقیقاتی بندرگاه در ۳ تانک ۳۰۰ لیتری حاوی میگوی ببری سبز علامتگذاری شده با رنگ قرمزالاستومر و ۳ تانک میگوی بدون علامت به عنوان شاهد که هر تانک حاوی ۳۰ نمونه بود،در مدت ۹۸ روز انجام و اطلاعات رشد وزنی نمونه ها ثبت گردید.میزان مرگ و میر در هر دو گروه درپایان دوره نمونه های علامتگذاری شده ۵۲ درصد و در میگوهای بدون علامت ۴۴/۵ درصد بود.همچنین در شرکت آبزیستان، تعداد ۳ تانک شاهد (بدون علامت ) و ۳ تانک علامتگذاری شده ۳۰۰ لیتری هر کدام حاوی ۳۰ نمونه ، پارامترهای رشد و مرگ و میر در مدت ۱۱۰روز موردبررسی قرار گرفت. میزان مرگ و میر در نمونه های شاهد و علامتگذاری شده این ایستگاه به ترتیب ۶۳ درصد و ۵۹ درصد بود. نتایج بدست آمده از آنالیز واریانس یک متغیره در هر دو ایستگاه، اختلاف معنی داری ( α = ۰/۰۵)را بین وزن نمونه های شاهد و علامتگذاری شده نشان نداد. اختلاف مرگ و میر در دو ایستگاه بندرگاه و دلوار بین نمونه های شاهد و علامتگذاری شده تا حدودی متفاوت بود و به نظر می رسد بیشتر در اثر شرایط زیست محیطی و مدیریت نگهداری میگوها می باشد، علاوه بر این علامتگذاری با روش تزریق مایع رنگی به درون بافت بدن میگوی ببری سبز تاثیری بر رشد و مرگ و میر نمونه ها نداشت .

کلیدواژه ها:

علامتگذاری ، میگوی ببری سبز ، رشد ، مرگ و میر ، بوشهر