بررسی روشهای مناسب جهت هیدرولیز آنزیمی مواد سلولزی جهت تولید بیواتانل

افزایش روز افزون مصرف انرژی، کاهش نفت مخازن و همچنین مشکلات محیط زیستی مربوط به سوختهای فسیلی نیازشدیدی برای توسعه ی سوختهای جایگزین دارای پایهی نفتی ایجاد کرده است. سوخت های زیستی منابع پایدار سوخت اند و نیز مهم ترین راه برای کاهش انتشار گازهای گل خانه ای و بهبود کیفیت هوا محسوب میشوند. مصرف اتانول به عنوان سوخت و یا مادهی افزودنی سوخت در سالهای اخیر رشد بسیاری کرده است. منابع خوراک نسل دوم سوختهای زیستی، شامل مواد لیگنوسلولزی است که طی فرآیندهای ترموشیمیایی و یا بیولوژیکی به سوختهای زیستی تبدیل می شوند. مراحل کلی تبدیل مواد سلولزی به اتانول شامل آماده سازی، هیدرولیز، تخمیر و نهایتا تخلیص الکل تولیدی می باشد. مهمترین گلوگاه تولید بیواتانول از مواد سلولزی مرحله هیدرولیز سلولز و تبدیل سلولز به گلوکز می باشد. هیدرولیز آنزیمی از جمله روشهایی است که پتانسیل بالایی را برای تبدیل اقتصادی سلولز به اتانول دارد. سه آنزیم اصلی تجزیه کننده مواد سلولزی اگزوگلوکاناز، اندو گلوکاناز و بتا گلوکوزیداز می باشند. قارچ تریکودرمارسیی سویه مناسب برای تولید صنعتی این آنزیمها شناخته شده است. این سویه هر سه آنزیم مذکور را می تواند تولید کند. فعالیت آنزیم سلولاز توسط سلوبیوز و به میزان کمتر توسط گلوکز مهار میشود. روشهای مختلفی برای کاهش مهار آنزیم توسعه یافته است. این روشها شامل استفاده از غلظت بالای آنزیم، استفاده از بتا گلوکزیداز در طول هیدرولیز و حذف قندها در طول فرآیند با استفاده از فیلتر کردن است. در این تحقیق روشهای مناسب جهت هیدرولیز آنزیمی مواد سلولزی و به عبارت دیگر تخریب لینگوسلولز توسط سلولازهای قارچی بررسی می گردد.

کلیدواژه ها:

سوخت های زیستی ، بیواتانول ، سلولز ، هیدرولیز آنزیمی ، سلولاز ، قارچ تریکودرمارسیی