تاثیر داروی یوهیمبین بر اضطراب

داروی یوهیمین به عنوان یک آنتا گونیست1 برای گیرنده های آدرنالین ساز از نوع آلفا-22 شناخته میشود. در چندین تحقیق از این دارو برای بررسی اثر آن بر اضطراب بر روی کودکان یا بزرگسالانی که دچار اختلالهای اضطرابی اجتماعی3 بودند استفاده شده است. همچنین از این دارو بر روی جانوران جونده و یا حتی ماهی های قزل آلا هم استفاده شده است تا محققان بتواننند به جنبههای اضطرابی این دارو پی ببرند. از نمونه های خوب این تحقیقات منتشر شده میتوان به بررسی تاثیرات بالینی و پیش بالینی یوهیمبین در افرادی با فوبیاهای مشخص اشاره کرد.4 آزمایشهای بالینی و پیش بالینی در زمینه از بین بردن ترس5 بر روی حیوانات، هم اکنون خود را به عنوان یک مدل موثر در زمینه درمانهای حضوری حضوری 6برای انسان معرفی کرده است. در حال حاضر، همچنان این پرسش وجود دارد که تاثیر داروی یوهیمبین بر افرادی که دچار سایر اختلالات اضطرابی هستند چگونه است و یا این که این دارو تا چه حد میتواند بر روی مکانیسم های هورمونی مثلا( ترشح هورمون رشد) یا تغییرات خلق و خوی فرد اثر بگذارد. تحقیق مشابه دیگری درباره تغییر در مسیرهای آدرنوجنیک7 توسط داروی دی سیکلوسرین 8، نیمه آگونیست 9گیرنده N متیل D آسپارت، انجام شده است. استفاده از این ماده برای مشاهده بهبود نتایج درمان های حضوری بوده است. هدف از این مقاله که ترجمه آن نوشته شده است بررسی مطالعاتی است که نشان دهنده تاثیرات بیولوژیکی داروی یوهیمبین روی افرادی با اختلالات اضطرابی 10است. ارزیابی این موارد میتواند به استفاده موثر از این دارو در طی روند جلسات درمانی و استفاده موثر و به هنگام آن برای کودکان بیمار منجر شود.

کلیدواژه ها:

یوهیمبین ، DCS ، اختلال اضطرابی ، درمان حضوری ، تغییرات هورمونی