مروری بر روش های وزن نسبی گاز و کتز و تریکل کمپل برای تخمین دمای تشکیل هیدرات گاز طبیعی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 593

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CBGCONF06_150

تاریخ نمایه سازی: 28 بهمن 1398

چکیده مقاله:

هیدرات گازی معمولا0 از دو ساختار کریستالوگرافی تشکیل شدهاست . ساختار نوع I و ساختار نوع IIکه از گروه های فضایی میباشند .البته به ندرت یک گروه فضایی دیگر مشاهده میشود که از نوع Hاست.سلول واحد نوع I شامل 46 مولکول آب است که دو نوع قفس ایجاد میکند-نوع کوچک و نوع بزرگ. برای مثال دی اکسیدکربن در هیدرات دی اکسیدکربن و متان در هیدرات متان از این نوع هستند .سلول واحد نوع II شامل 136 مولکول آب است که دو نوع قفس ایجاد میکند-نوع کوچک و نوع بزرگ. نوع IIاز گازهایی مانندN2وO2 تشکیل شدهاست .سلول واحد نوع H شامل 34 مولکول آب است که سه نوع قفس ایجاد میکند دو نوع کوچک متفاوت و یک نوع بزرگ. برای اینکه هیدرات نوع 3 به صورت پایدار تشکیل شود لازم است دو نوع بزرگ و کوچک با هم تشکیل شوند . هیدراتهای نوع 3 در خلیج مکزیک وجود دارند .شرایط تشکیل هیدرات عبارت است از فشار و دمای مناسب، وجود مولکول آب و وجود مولکول گاز. فرایند تشکیل هیدرات دارای مراحلی کاملا0 مشابه با فرایند کریستالیزاسیون بوده و شامل دو مرحله هسته زایی و رشد میباشد. مطالعات نشان داده که در صورت به وجود آمدن شرایط لازم کریستال هیدرات فورا0 تشکیل نمیشود بلکه مدت زمانی طول میکشد تا آرایش لازم در میان مولکولهای آب به وجود آمده و در نتیجه قفس ها تشکیل شوند که به این زمان، زمان تاخیر میگویند.هیدراتهای گازی در دمای -20 °C و فشار اتمسفر نگهداری میشوند ودرصورتی که بتوان هیدرات را در فشار بالا(80–40 بار) نگهداری نمود میتوان دمای آن را تا 18 درجه سانتیگراد بالا برد.

کلیدواژه ها:

دمای تشکیل هیدرات گازی ، هیدرات گاز طبیعی ، روش وزن نسبی گاز ، روش کتز ، روش تریکل کمپل

نویسندگان

سجاد خدایاری

شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران، مناطق نفت خیز جنوب، ایران

حمیدرضا یوسفی

گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز، آذربایجان شرقی، ایران

حسین سلمانوندی

شرکت بهره برداری نفت و گاز اروندان، ایران

علی زرعی

گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، آذربایجان شرقی