مطالعه روابط بین صفات مختلف زراعی با عملکرد دانه در تاریخ کاشت های مختلف در ارقام سویا

به منظور تعیین بهترین تاریخ کاشت و گزینش بهترین صفات برای افزایش عملکرد دانه سویا در هر تاریخ کاشت، مطالعه‌ای در بهار 1٬387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ایلام انجام گرفت. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی باز تکرار اجرا شد. تاریخ کاشت عنوان فاکتور اصلی در سه سطح (15 خرداد، یک تیر و 15 تیر) و ارقام عنوان فاکتور سریعی در چهار سطح T3 * SRF ،M4 ، L11 ، L17 منظور گردید. تاریخ کاشت اول بیشترین و تاریخ کاشت سوم کمترین میزان عملکرد دانه را دارا بودند. در تاریخ کاشت اول و دوم تعداد دانه در پشت، تعداد دانه در غلاف، وزن صدام و در تاریخ کاشت سمنان تعداد غلاف مربوط بالاترین هم‌بستگی را با عملکرد دانه داشتن. نتایج تجربی رگرسیون خطی و چند متغیره نشان داد که در تاریخ کاشت اول و دوم صفات تعداد غلاف در بوته، وزن صدام بر تعداد دانه در غلاف و در تاریخ کاشت سوم صفات عملکرد بیولوژی که به شاخص برداشت به طور معنی داری در افزایش عملکرد نقش داشته‌اند. و این صفات معیار گزینش جهت اصلاح و بهبود عملکرد می‌توانند باشند. نتایج تجزیه مسیر تأکید بر نقش مهم این صفات در عملکرد دانه داشت به‌طورکلی در شرایط تاریخ کاشت اول و دوم بیشترین اثر مستقیم بر عملکرد دانه مربوط به تعداد غلاف در بوته و وزن صدام و در تاریخ کاشت سوا مربوط به عملکرد بیولوژیک نه شاخص برداشته بود.

کلیدواژه ها:

تاریخ کاشت ، تجزیه علیت ، رگرسیون ، سویا ، هم‌بستگی