تکنولوژی و معماری همساز با محیط

بحران های زیست محیطی در جوامع صنعتی، دست اندرکاران ساختمانی را به سمت باوری سوق داد که تکنولوژی را نباید به تنهایی در مسیر طراحی ها به کار ببرند. در نتیجه توجه به مسائل اکولوژیکی و زیست محیطی و توجه به آلودگی های ناشی از استفاده از منابع تجدید ناپذیر همگان را به سمت رویکردی پایدار در کنار تکنولوژی هدایت نمود. در این میان مطرح شدن سبک های – تک به معنای استفاده حداکثری از تکنولوژی در کنار حفظ اکولوژی و محیط زیست سبکی به نام اکو- تک را ایجاد نمود. این سبک با طراحی های هوشمند ساختمانی در کنار استفاده حداکثری معمار از امکانات محیطی بناهایی را پدید آورد که همساز با محیط عمل می کنند. این پژوهش با انجام مطالعات موردی در سبک اکو- تک، چگونگی همگام شدن تکنولوژی با محیط را مد نظر دارد. بررسی اینموارد در درک مفاهیم تکنیکی و اکولوژیکی حائز ارزش می باشند. روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و مطالعات موردی می باشد. نتایج حاصله از این پژوهش به درک اهمیت نقش تکنولوژی در ایجاد معماری همساز با محیط منجر می شود.