بهینه سازی نور روز و جریان انرژی در جدارههای نورگیر در فرآیند طراحی یک ساختمان(نمونه موردی: مجموعه آپاتمانی در اصفهان) IEBO2015

با توجه به اینکه در بسیاری از منازل مسکونی از نورگیر بعنوان راهکاری برای تأمین نور طبیعی استفاده میشود و این فضا در بسیاری از موارد بدلیل نادیده گرفتن برخی مسائل طراحی و اجرایی برخلاف تصور میزان مصرف انرژی را بیشتر میکند، این در حالیست که فضای نورگیربا توجه به مساحت زیادی که به خود اختصاص میدهد علاوه بر ایفای نقشی اساسی در بهرهگیری از نور طبیعی، میتواند بعنوان فضایی جهتجذب و ذخیره انرژی خورشید در زمستان و انتقال آن به فضای مسکونی عمل کرده و باعث کمتر شدن تأثیر نوسانات دمای محیط بیرون بر فضای داخلی و مجاور نورگیر شود و در تابستان نیز بواسطه تهویه طبیعی و القای گردش هوا در سرمایش غیر فعال ساختمان مؤثر باشد. این مقاله به بررسی میزان تأثیر راهکارهای مختلف طراحی نورگیر در کاهش مصرف انرژی ساختمان میپردازد و در راستای بهینه سازی نورگیری متداول گامبرمیدارد. برای این منظور با استفاده از نرم افزار اکوتکت یک ساختمان مسکونی در شهر اصفهان مدلسازی شده و همزمان با روند بهینه سازی نورگیر، میزان تأثیر عوامل مهم در کاهش بار سرمایش و گرمایش ساختمان مورد بررسی قرار خواهد گرفت. این ساختمان دارای پنج طبقه مسکونی روی پیلوت بوده و دیوارها فاقد عایق حرارتی و پنجره ها دو جداره کم گسیل با قاب آلومینیومی هستند

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، مصرف انرژی ، نورگیر