استفاده از شاخص های اقلیمی دومارتن، سلیانینوف و اقلیم نمای آمبرژه در پهنه بندی اقلیمی استان کرمان

در تعیین اقلیم یک منطقه پارامترهای مختلفی مؤثر هستند که از م همترین آنها می توان به بارندگی، دما، تبخیر و رطوبت اشاره کرد. پارامترهای دیگری نیز در این امر دخیل ه ستند ولی به دلیل انعکاس اثر مستقیم یا غیرمستقیم آنها بر روی چهار پارامتر ذکر شده، می توان برای تعیین اقلیم از این پارامترها استفاده کرد. در این مقاله به پهنه بندی اقلیمی استان کرمان با استفاده از سه شاخص اقلیمی دومارتن، سلیانیتوف و آمبرژه پرداخته شده است. داده های م ورد نیاز از 24 ایستگاه سینوپتیک استان کرمان تهیه گردیده است. نتایج حاصل از روش دومارتن بیانگر بیابانی و فراخشک بودن 99% از مساحت استان و بیابانی و استپ خشک بودن 82% مساحت استان با توجه به نتایج روش سلیانیتوف است.

کلیدواژه ها:

پهنه بندی ، تغییر اقلیم ، دومارتن ، سلیانیتوف ، آمبرژه ، کرمان