معرفی درختان و درختچه های مقاوم به خشکی جهت کاهش در فضای سبز (مطالعه موردی: باقرشهر)

بخش عمده ای از ناحیه مرکزی و جنوبی کشور ایران بدلیل اینکه دارای تبخیر و تعرق بیشتر از نزولات جوی بوده تحت پوشش کویر و بیابان قرار گرفته که کویرهای لوت و نمک از آن جمله اند. از طرفی کمبود بارندگی و منابع آبی در مناطق خشک و نیمه خشک سازگاری های ویژه ای در گیاهان بومی این مناطق به وجود آورده است تا امکان ادامه حیات در شرایط تنش رطوبتی با کیفیت نامناسب آب و خاک را داشته باشند. گیاهان این مناطق دارای خصوصیات فیزیولوژیکی و مرفولوژیکی خاصی هستند که سبب شده از حداقل ذخیره رطوبتی در خاک و هوا استفاده کنند. عمیق ترین سیستم ریشه ای برای جذب آب از اعماق پائین تر خاک، خاردار شدن ساقه ها و کوچک شدن سطح برگها برای کاهش میزان تبخیر، وجود پوششی مومی و چرب در سطح برگها، افزایش اندامهای ذخیره کننده رطوبت و ... نمونه ای از این تغییرات مرفولوژیکی است. از نظر ساختار درونی و فیزیولوژیکی نیز در گیاهان هورمونهای تنظیم کننده خاص با توجه به خشکی اقلیم منطقه و کمبود رطوبت ترشح می شود و فرآیند تعرق گیاه از سازو کار ویژه ای تبعیت می کند. هدف از این پژوهش معرفی گونه های گیاهی مناسب جهت کاشت در فضای سبز باقر شهر با توجه به وضعیت اقلیم، خاک و آب منطقه باقر شهر می باشد. لازم به ذکر است این منطقه جزء مناطق خ شک با بارندگی کمتر از 250 میلیمتر می باشد و آب و خاک منطقه دارای Ec بالا می باشد. بنابراین گونه های گیاهی معرفی شده جهت کاشت در فضای سبز مقاوم به شرایط محیطی و اقلیمی منطقه می باشد.

کلیدواژه ها:

باقر شهر ، خشک ، فضای سبز ، گونه های گیاهی