ارزیابی کارایی روش های ترکیبی در تخمین تبخیر- تعرق

مدیریت منابع آبی یکی از استراتژی های اساسی جهت رسیدن به توسعه پایدار به ویژه در بخش کشاورزی است. بخش کشاورزی پرمصرف ترین استفاده کننده از منابع آب می باشد. برآورد تبخیر- تعرق پتانسیل جهت مطالعاتی نظیر بیلان آبی، م دیریت و طراحی سیستم های آبیاری و مدیریت منابع آبی و طبیعی، م ورد نیاز می باشد. تخمین دقیق تبخیر- تعرق باعث امکان برنامه ریزی دقیق و در نتیجه استفاده بهینه از منابع آب را فراهم می کند. تاکنون رابطه ای که در تمام شرایط آب و هوایی بتواند تبخیر- تعرق را با دقت بالایی تخمین بزند پیشنهاد ن شده است. در این تحقیق با ترکیب روابط منفرد تبخیر- تعرق شامل: پنمن- مانتیث- فائو 56، بلانی کریدل، هارگریوز سامانی و فائو تشعشعی نشان داده شد که نتایج حاصل از ترکیب این روابط با استفاده از روش های میانگین گیری، رگرسیون خطی و غیرخطی دقت را افزایش می دهد. مقایسه نتایج حاصل از روابط منفرد و ترکیبی با داده های لایسیمتری در دو ایستگاه مختلف نشان داد پنمن- مانتیث- فائو 56 بهترین رابطه منفرد است. روش های ترکیبی رگرسیون خطی و غیرخطی نتایج تقریباً مشابهی ارائه می کنند. این دو رابطه ضریب همبستگی را نسبت به بهترین رابطه منفرد (پنمن- مانتیث- فائو 56) افزایش و مقدار خطای RMSE را بیش از 40% کاهش می دهند.

کلیدواژه ها:

پنمن مانتیث ، تبخیر تعرق ، رگرسیون غیرخطی ، روش ترکیبی