قابلیت قارچ های خوراکی و داروئی جنگل های شمال کشور در توسعه پایدار صنعت اکوتوریسم

اکوتوریسم یا طبیعت گردی یک سفر و بازدید زیست محیطی مسئولانه از مناطق طبیعی بکر است که به منظور لذت بردن از طبیعت و درک مواهب آن و ویژگی های فرهنگی مرتبط با آن انجام می شود، به طوری که باعث ترویج حفاظت گردد و اثرات منفی بسیار کمی از جانب بازدیدکنندگان بر محیط به جای گذارد و شرایطی را برای اشتغال و بهره مندی اقتصادی و اجتماعی مردم محلی (بومی) فراهم کند. توریسم قارچ شناسی جنبه ای از صنعت توریسم است که نه تنها از جنبه های ارتباطات علمی مهم است بلکه باعث جذب بازدیدکنندها و جهان گردان علاقمند به قارچ های خوراکی و داروئی وحشی به مناطق رویشی این گونه های با ارزش شده، و نیز بعنوان یک منبع با ارزش ژنتیکی، طیف وسیعی از فعالیت ها از جمله «فروش اولیه، انتقال، بازاریابی و غیره» را می تواند شامل شود و از این طریق به ایجاد اشتغال، افزایش درآمد و رفاه اجتماعی در مناطق جنگلی و روستائی کمک خواهد نمود. متاسفانه به این عناصر مهم تاکنون در کشور توجهی نشده است. طی 7 سال در یک مطالعه تحقیقاتی با بررسی مطالعه و جمع آوری قارچ های ماکروسکوپی جنگل های استان مازندران 76 گونه قارچ با ارزش خوراکی و 32 گونه با ارزش داروئی شناسائی شدند. علی رغم فراوانی و تنوع این گونه های با ارزش، تنها 2 تا 3 گونه در بعضی از مناطق بعنوان گونه خوراکی شناخته شده و برداشت، مصرف و مقادیر نامشخصی از آنها بصورت کاملاً سنتی به فروش می شوند. در حالیکه معرفی و شناخت مناسب این گ ونه های با ارزش علاوه بر جذب توریست های داخلی می تواند باعث جذب توریست های خارجی علاقه مند به این جنبه از طبیعت گردی می گردد. در این مقاله به معرفی برخی از مهمترین آنها اشاره خواهد شد، به این امید که در توسعه این صنعت نقشی مؤثر داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، توریسم قارچ شناسی ، جنگل های شمال