ارائه مدلی جهت بررسی عوامل مؤثر آموزشی بر رشد کارآفرینی با تأکید بر آموزش دانشگاهی

رشد اقتصادی هر ملت و هر کشوری در سایه توجه به توانائیهای افراد آن ملت است. خوداشتغالی و استقلال کاری خواسته هر کسی است. هر کسی به دنبال آنست تا توانائیهای خود را بشناسد و مهارتها و دانش لازم برای بکاربستن این توانائیها را کسب کند. ایجاد یک کسب و کار و به اصطلاح کارآفرینی، بهترین میدان برای کاربرد این توانائیها است. پس آنچه در اینجا لزوم می آید آموزش مهارت و دانش کارآفرینی است که دانشگاهها و مراکز آموزشی از مهمترین مراکز در این زمینه هستند. بنابراین، هدف از این مقاله ضمن معرفی آموزش کارآفرینی و اهمیت آن در اشتغال و اقتصاد، شناسایی عوامل مؤثر آموزشی بر کارآفرینی است که باید در دانشگاهها و مراکز آموزشی، آموزش داده شود تا نگرش نسبت به این مقوله و ایجاد انگیزه در این راستا را در دانشجویان و فارغ التحصیلان را تقویت نماید. پس از بررسی مقالات مرتبط راجع به این موضوع و شناسایی عوامل مؤثر مشخص شد که عواملی از قبیل: تحقیقات کارآفرینی، تقویت خ لاقیت، تعامل با صنایع، آموزش کارآفرینی، کار گروهی، برگزاری دوره های کارآموزی و جهت گیری آموزش به سمت کارآفرینی، پرتکرارترین و مهمترین عوامل تأثیر گذار آموزشی بر رشد و توسعه کارآفرینی هستند. در پایان با توجه به شاخص های بدست آمده، مدلی ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

رشد کارآفرینی ، آموزش کارآفرینی ، دانشگاه و مراکز آموزشی ، توسعه اقتصادی