ارزیابی استفاده از انرژی باد در توسعه شهری ایران مطالعه موردی: شهر زابل

در دنیای امروزی بکارگیری انرژیهای تجدیدپذیر مهمترین راه حل جامعه بشری در جهت ادامه حیات می باشد. اینضرورت پس از کمبود انرژیهای فسیلی از دهه 1970 شکل جدی تری به خود گرفته است. سه مقوله کمبود منابعانرژی، افزایش جمعیت و کاربرد فراگیر انرژی در تمام امور جامعه بشری ضرورت استفاده از انرژیهای نو را بهتر به مامی رساند. هدف از این تحقیق تبیین این موضوع است که با توجه به مصارف بالای انرژی شهرهای کشور سرمایهگذاری بیشتر در زمینه ساخت نیروگاه های و توربین های بادی در تولید برق بسیار با اهمیت و مقرون به صرفهاقتصادی است و اتخاذ چنین تدبیری جهت فراهم نمودن بستر مناسب در رسیدن به اهداف توسعه پایدار، آیندهنگری توسعه شهری و اصلاح محیط زیست گامی اساسی است. روش تحقیق در این پژوهش بصورت توصیفی –تحلیلی است. همچنین در جهت استفاده مطلوب تر از انرژی باد روش های ارزیابی اقتصادی مثل روش تحلیل چندمعیاری و روش تحلیل هزینه- فایده نیز معرفی و تبیین شده اند. محدوده مورد پژوهش شهرستان زابل است که در سالهای گذشته مطالعات مکان یابی آن از طرف سازمان انرژی های نو ایران انجام شده و این منطقه ، منطقه ایمستعد در زمینه برخورداری از انرژی باد شناخته شد. اما متاسفانه تاکنون اقدامات لازم در این منطقه مرزی که درتامین انرژی با مشکل روبرو است به عمل نیامده است. طبق تحقیقات به عمل آمده در طی 40 سال یعنی از سال 1962تا سال 2000 ایستگاه سینوپتیک زابل بالا ترین میانگین سرعت باد را در سطح کشور داشته است که این میانگین ونیز میانگین ضریب پایداری باد در تمام ماههای سال بترتیب در متن تحقیق ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

انرژی باد ، توسعه پایدار شهری ، ایستگاه سینوپتیک زابل ، روش تحلیل چند معیاری ، روش هزینه- فایده