حفظ محیط زیست بوسیله تزریق گاز به مخازن نفتی جهت جلوگیری از سوزاندن گازهای همراه

یکی از مشکلات عمده در تولید نفت انجام برنامه ریزی لازم جهت گازهای استحصال شده همراه نفت می باشد که در واحد بهره برداری نفت از نفت جدا می شوند و اگر برنامه ای برای این گازها وجود نداشته باشد مجبور به سوزاندن این گازها می شویم که اثرات زیست محیطی بسیار مخربی دارد. امروزه روش های تزریق گاز را جزء فرآیندهای EOR به حساب می آورند. یکی از روش های افزایش بازیافت نهایی نفت، تزریق گاز در مخزن است. تزریق گاز می تواند به صورت تزریق غیر امتزاجی (تزریق مستقیم درون کلاهک گازی) و یا بصورت تزریق امتزاجی (تزریق در لایه نفتی مخزن) صورت پذیرد که این امر موجب تثبیت و یا افزایش انرژی مخزن می گردد. تزریق گاز به علت سازگاری با مخزن و همچنین بازیافت گاز تزریق شده در مخزن، متداول ترین روش نگهداشت یا افزایش فشار مخزن است. تزریق گاز ضمن افزایش فشار مخزن می تواند باعث ثابت ماندن یا افزایش ضریب حجمی نفت مخزن گردد که این امر در نهایت منجر به افزایش بازیافت نهایی نفت مخزن خواهد شد. تزریق گاز درون یک مخزن نفتی تابع عواملی مثل ، ترکیب نفت مخزن، ترکیب گاز تزریقی، فشار و دمای مخزن بوده که در فرایند امتزاج پذیری نقش عمده را برعهده دارند. در این تحقیق چگونگی روش های تزریق گاز و نتایج آن مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

اثرات زیست محیطی ، تزریق گاز ، ازدیاد برداشت ، تزریق امتزاجی ، افزایش بازیافت نهایی