مروری بر روش های مدلسازی محیط پیوسته جهت بررسی خواص مکانیکی نانو کامپوزیت های پلیمری تقویت شده با نانولوله ی کربنی

مواد مرکب با زمینه پلیمری، مواد پیشرفته ای هستند که کاربرد گسترده ای در صنایع گوناگون دارند. نانوکامپوزیت های کربن معمولاً از زمینه پلیمر و تقویت کننده نانولوله کربنی تشکیل شده اند. مطالعه اتصال بین نانو لوله و رزین دربرگیرنده آن یکی از مسائل مهم در بررسی رفتار این مواد می باشد و برای پیش بینی خواص می توان از روش های تجربی، تئوری، عددی و ... استفاده کرد. با توجه به اینکه اندازه گیری تجربی خواص پیوند بین نانولوله کربنی و پلیمر مجاور آن نیازمند به کارگیری روش ها و تجهیزات پیچیده همراه با صرف هزینه های بالا و زمانبر می باشد، بنابراین مدل های محاسباتی برای پیش بینی خواص این اثر متقابل استفاده می شوند. در این مقاله مزایا و معایب و چالش های آینده انواع روش های مدل سازی محیط پیوسته مورد بررسی قرار گرفته است. روش های مختلف بهبود اندازه گیری خواص فصل مشترک شرح داده شده و در نهایت بهترین گزینه برای مدل سازی نانو کامپوزیت های نانولوله کربنی /پلیمر ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

نانوکامپوزیت ، نانولوله های کربنی ، روش های مدل سازی محیط پیوسته