تاثیر معماری فضاها در میزان کاهش جرم و جنایت محلات

یکی از پیچیده ترین مسائل در شهرهای جهان نرخ بالای جرم و افزایش ناهنجاری های اجتماعی در آنهاست. تمامی اعمال مجرمانه دارای ظرف مکانی و زمانی خاص هستند. وجود بسترهایی مانند فقر که در دو محور فقر مادی و فرهنگی و ضعف تربیت خانوادگی و شرایط نامتعادل اجتماعی و شرایط فردی که مجموع این عوامل بر وقوع جرم تاثیر می گذارند. کاهش کیفیت زندگی اساس ناامنی را بالا می برد و بزهکاران در این حالت فعلیت بخشیدن به اندیشه های مجرمانه خود خواهند بود. شهرسازی و معماری ساختمان رابطه مستقیم با جرم دارد. از این رو برخی کشورها در حوزه جنایی به گونه ای علمی عمل می کنند و در طراحی شهرها و ساختمان ها برای جلوگیری از بروز جرم و جنایت تاحد ممکن توجه ویژه ای به این موضوع دارند. کیفیت و نحوه معماری مسکن و چگونگی شهرسازی در جوامع مختلف مبین تاثیر گذاری محیط بر بزهکاری است این مقاله با استفاده از روش تحقیق تحلیلی- توصیفی بر آن است تا با مطالعه و بررسی ناهنجاری ها و علل ایجاد جرم و بزهکاری و ارتباط آن با محیط و فضاهای معماری و رویکردهای جلوگیری از ایجاد جرم وجنایت و چگونگی تاثیر محیط به پیشگیری از وقوع ناهنجاری ها و جرم و راهکارهای مواجه با آنها پرداخته و زمینه ساز ایجاد حس امنیت و آرامش در محیط های زندگی گردد. نتایج بدست آمده حاکی از تنش مستقیم مثبت عوامل محیطی بر کاهش میزان وقوع جرایم می باشد. در این راستا نقش سیاست گذاران، متخصصان طراحی شهری را در کاهش احتمالی وقوع جرم از طریق ایجاد محیط هایی امن می توان نادیده گرفت و طراحی محیطی با انجام تغییرات محیطی می تواند در بروز رفتارهای مجرمان و بزهکاران تاثیر بسزایی گذاشت و می توان با طراحی مناسب محل سکونت و کار افراد از جرایم ارتکابی در محیط ساخته پیشگیری کرد.

کلیدواژه ها:

جرم و جنایت ، محیط ، معماری ، طراحی شهری