کارورزی الکوی مناسب برای همکاری های دولت ، دانشگاه و صنعت(تجربه دانشگاه فردوسی مشهد)

کارورزی یکی از موثرترین روشهای تربیت نیروی انسانی کارآمد می باشدکه با جهت گیری انجام پژوهش های صنعتی علاوه بر حل مشکلات صنعت با هزینه کم در برقراری ارتباط میان صنعت و دانشگاه نیز نقش بسیارموثری دارد . دراین مقاله نویسنده با بیان سابقه و اهمیت کارورزی درجهان ، به تجربه اجرای طرح کاروزی در دانشگاه فردوسی مشهد می پردازد ونتایج عملی طرح را درآموزش عملی دانشجویان ، حل مشکلات کوچک صنعتی ، آشنای دانشگاهیان با مشکلات صنعت و جلب اعتماد صنعت بیان می کند . طرح کارورزی در دانشگاه فردوسی در سال 1380 با دوازده پروژه صنعتی آغاز شد و در سالهای 81 ، 82 و 83 با 28 ، 40 و 50 پروژه صنعتی ادامه یافت . طی این چهارسال 50 استاد با طرح همکارری داشته و بیش از 350 دانشجو آموزشهای عملی دیده و انجام پروژههای تحقیقاتی صنعتی را تجربه کرده اند . طرح کارورزی با حمایت شرکت های ساپکو و برق منطقه ای خراسان انجام شده و تعداد 25 شرکت قطعه ساز و 15 واحد سازمانی و نیروگاه از شرکت برق منطقه ای خراسان به عنوان سفارش دهندگان درانجام پروژه ها سهیم و منتفع بوده اند . در پایان نوسنده به اهمیت حمایت دولت در توسعه این طرح در زمینه های دیگر صنعتی و جهت گیری آن به سوی کارآفرینی ، ایجاد اشتغال وتوسعه منابع انسانی می پردازد .