بهینه یابی مکان ریزشمع در پایدار سازی شیروانی های خاکی تحت بار استاتیکی و دینامیکی

استفاده از ریزشمع ها برای پایدارسازی شیب های ناپایدار در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. ریزشمع، یک شمع جایگزینی با قطر کم (کم تر از 300 میلی متر) می باشد که غالباً با تسلیح فولادی سبک و تزریق دوغاب همراه است. در این مطالعه، مدل های عددی خاکریز تقویت نشده و تقویت شده، با استفاده از نرم افزار ABAQUS در دو حالت استاتیکی و دینامیکی شبیه سازی و تحلیل شده است. به منظور تقویت خاکریز از گروه ریزشمع استفاده شده است. در تحلیل دینامیکی مدل تحت بار زلزله قرار گرفته است. هدف اصلی این مطالعه، بررسی میزان تأثیر گروه ریزشمع در افزایش ضریب اطمینان و هم چنین پیدا کردن موقعیت بهینه گروه ریزشمع در طول شیب خاکریز است. طبق آنالیز عددی مشخص است که گروه ریزشمع در افزایش پایداری خاکریز نقش مؤثر دارد و استفاده از گروه ریزشمع درهر دو حالت بارگذاری استاتیک و دینامیک، در قسمت پایین طول شیب خاکریز، راه بهینه جهت تقویت خاکریز است، به گونه ای که در حالت استاتیکی ضریب اطمینان خاکریز را 33 درصد و در حالت دینامیکی ضریب اطمینان را 25 تا 34 درصد افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

ریز شمع ، پایداری شیب ، مدلسازی عددی ، روش کاهش مقاومت برشی ، تحلیل دینامیکی