نقش دوبندی های طولی مناسب در روسازی آسفالتی

اجرای دوبندی های طولی پایدار در روسازیهای آسفالتی یکی از عمده ترین معضلات عملیات آسفالتی می باشد.پس از گذشت مدت زمان کوتاهی و با عبور ترافیک، پدیده شن زدگی در این دوبندی های اجرایی بوجود می آید. در پارهای از موارد شن زدگی به حدی پیشرفت میکند که فرسایش و اضمحلال شدیدی در مخلوط آسفالتی و در محل دوبندیبوقوع می پیوندد. در این شرایط جدایش مصالح مخلوط آسفالتی در محل درز رخ داده و انفکاکی در محل دوبندی دو خطعبوری بوجود می آید.بدون اغراق تقریبا تمامی روسازی های اجرا شده در کشور ایران از نوع آسفالتی بوده و سالانه هزینه هایهنگفتی صرف عملیات بهسازی روسازی راهها میگردد. لزوم توجه به اجرای صحیح دوبندی های طولی در عملیات لکهگیری و روکش آسفالتی از آن جهت حایز اهمیت است که رعایت نکات اجرایی ضمن حفظ پایداری و یکپارچگی در چرخهعمر روسازی آسفالت، بهره گیری طولانی مدت تر از سرمایه گذاری انجام شده را نیز به همراه خواهد داشت.عوامل متعددی در طی اجرای عملیات آسفالتی به طور مستقیم بر روی پایداری و ماندگاری دوبندی های طولیتاثیر گذارند. اولین عامل میزان تراکم در لبه آزاد لاین اول روکش است. عامل دوم برش صحیح دوبندی طولی است. عاملسوم میزان همپوشانی مخلوط آسفالتی اجرا شده در لاین دوم روکش است که بر روی لاین اول امتداد می یابد. چهارمینعامل عدم ماله کشی در محل دوبندی ها، بخصوص دوبندی طولی است. در نهایت آخرین عامل دستیابی به تراکم مناسبدر مخلوط آسفالتی محل دوبندی طولی است که پس از اجرای لاین دوم روکش مطرح می گردد.اجرای دوبندی های پایدار و ماندگار به مهارت نیروهای اجرایی پیمانکار و بهره گیری مناسب آنها از تکنیک هایاجرایی مناسب وابسته است.

کلیدواژه ها:

دوبندی طولی ، شن زدگی ، لبه آزاد روسازی آسفالتی ، تراکم مخلوط آسفالتی ، همپوشانی مخلوط آسفالتی