بهینه سازی پارامترهای میراگر جرمی تنظیم شونده با الگوریتم ژنتیک

میراگر جرمی تنظیم شده (TMD)، به عنوان یک سی ستم کنترلی غیرفعال ابزاری ا ست که به منظور کاهش پاسخ هایدینامیکی سازه و بهدود رفتار آن در مقابل تحریک های خارجی به کار می رود. تنظیم مناسب پارامترهای جرم، سختی ومیرایی TMD نقش بسیار مهمی در عملکرد آن دارد. هدف از این مطالعه تعیین مقادیر بهینه پارامترهای TMD است کهبرای این منظور از الگوریتم ژنتیک استفاده می شود. شبیه سازی سازه به منظور تعیین پا سخ سازه، تو سط روش تحلیلتاریخچه زمانی خطی صورت می گیرد. قاب خمشی ده طدبه فولادی مجهز به TMDتحت یک رکورد زلزله مشخص قرار می گیرد. مبادیر بهینه پارامترهای TMD از الگوریتم ژنتیک با مقادیر بهینه پیشنهادی توسط محققین قبلی مقایسه می گردد. مقایسه نشان می دهد که پاسخ های مختلف سازه با مقادیر بهینه پارامترهای TMD با الگوریتم ژنتیک از پاسخ های سازه با مقادیر بهینه پارامترهای TMD پیشنهادی توسط محققین قبلی کمتر است که موید عملکرد مناسب الگوریتم ژنتیک است.

کلیدواژه ها:

کنترل غیر فعال ، میراگر جرمی تنظیم شونده ، بهینه سازی ، تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی ، الگوریتم ژنتیک