بررسی راهکارهای الگوی ساختمان های صفر انرژی به ویژه از طریق سلول های فتوولتاییک ها

محدود بودن منابع انرژی فسیلی و مشکلات ناشی از انتشارات گازهای گلخانه ای، توجه بیش از پیش به انرژی هایتجدیدپذیر را بر همگان روشن و ضروری کرده است. مصرف بیش از اندازه انرژی ،حاصل از عدم مدیریت بهینه و مصرفبی رویه انرژی های فسیلی ،در سال های اخیر مسیله ی بحران انرژی را یکی از مهم ترین چالش های جهانی کرده است.معماری سهم بسزایی در ایجاد بحران های زیست محیطی دارد و مشکلات ناشی از شیوه های نادرست ساخت و ساز اینبحران را تشدید نموده. آینده شهر های ما به فعالیت های معماران در زمینه ی معماری پایدار با داشتن دانش مربوطهبستگی دارد. برای مقابله با این بحران ، اجرای راهکارهای بهینه سازی تولید، توزیع و مصرف انرژی ، اصلاح الگوی مصرفآن و بهکارگیری انرژیهای تجدید پذیر ضروری است. دراین پژوهش علاوه بر آشنایی با ساختمان های صفر انرژی، بهبررسی راهکارهای رسیدن به این ساختمان ها، پرداخته میشود. ضرورت های توسعه انرژی های تجدید پذیر در طراحی باتوجه به برخورداری از پتانسیل مطلوب و مناسب انرژیهای تجدیدپذیر در کشور می توان به بهبود ساختمان سازی کمککند. روش های سازگار با محیط زیست برای تولید برق یکی از اولویت های امروز کشورهای توسعه یافته به شمار می رود؛امروزه انرژی خورشیدی دارای بزرگترین قابلیت برای برآوردن نیاز جهان در آینده به عنوان یکی از منابع تجدیدپذیراست، که با استفاده از آن در نماهای بناهای امروزی میتوان در جهت تحقق اهداف توسعه ی پایدار حرکت می کند. در اینمقاله با روش توصیفی – تحلیلی به بررسی ضرورت تجدیدنظر در منابع انرژی و جایگزینی انرژی های نو در معماری میپردازیم. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن است که با توجه به نماهای متحرک دو پوسته طراحی شده و تلفیق آن باپنل های فتوولتاییک بتوان به جذب حداکثر انرژی خورشیدی رسید.

کلیدواژه ها:

فتوولتاییک ، معماری پایدار ، صفر انرژی