جایگاه نانو تکنولوزی در تهیه شیشه های خود تمیزشونده بمنظور کاربرد در ساختمان

حدود هفت هزار سال است که شیشه در ساختمان ها استفاده می شود و کاربرد آن روز به روز در حال گسترش است. بطوریکه می توان شیشه را از یکی پرمصرف ترین مصالح ساختمانی در قرن حاضر دانست. نگهداری ساختمان و اجزای آن، از فعالیت های مهمی است که پس از ساخت بنا باید مورد توجه طراحان و کاربران ساختمان قرار گیرد. مانند هر وسیله مصنوعی دیگری، ساختمان هم نیاز به نگهداری وشست و شو دارد. این مسیله، به ویژه در مورد سطوح درمعرض دید، مانند نمای ساختمان اهمیت ویژه ای پیدا می کند. با توجه به افزایش روزافزون استفاده از شیشه در سطوح وسیع به خصوص برج های بلند مرتبه، تمیز کردن این سطوح با مشکلات متعددی همراه است. مسایلی از قبیل مصرف زیاد انرژی و نیروی انسانی، مواد شوینده شیمیایی و به دنبال آن هزینه های زیاد همچنین خطراتی که افراد نظافت چی را هنگام تمیز کردن شیشه ها در ارتفاعات تهدید می کند. از معضلات نگهداری این سطوح محسوب می شوند، به منظور کاستن از هزینه های نگهداری و تمیز کردن سطوح ساختمان و همچنین کاهش تکرار فرایند با استفاده از نانو تکنولوژی، شیشه های خود تمیز شونده و آسان تمیز شونده ابداع گردیده اند. شیشه های خودتمیز شونده، از محصولات فناوری نانو می باشند که به عنوان مصالح جدید در صنعت ساختمان کاربردهای فراوانی دارند. این شیشه ها با هدف کاهش دفعات تمیز کردن صرفه جویی اقتصادی و ماندگاری بیشتر، ساخته شده ودر زمینه معماری در زیبایی بخش های داخلی و خارجی ساختمان اثرقابل توجه ای داشته اند. سطح شیشه با استفاده از فناوری نانو دارای خاصیت آبگریزی یا آبدوستی می شود و از این طریق آلودگی ها تا حد ممکن کاهش می یابد. پرکاربردترین شیشه های خودتمیز شونده شیشه های ساخته شده با الهام از برگ نیلوفر ابی و شیشه هایی با اثرفتوکاتالیز هستند.

کلیدواژه ها:

شیشه ، شیشه های خودتمیز شونده ، نانوفناوری ، آب گریزی ، آب دوستی