بررسی روش خودترمیمی به شیوه کپسوله کردن باکتریایی در بهبود پایایی بتن

امروزه کاربرد بتن به صورت گسترده در سراسر دنیا در حال افزایش است و تولید بتن های با پایایی بیشتر یک نیاز ضروری در صنعت ساختمان به نظر می رسد. نظر به اینکه وجود منافذ و ترک ها در سازه های بتنیاز جمله مهمترین عوامل کاهش پایایی بتن است. یکی از این روش ها استفاده از میکروارگانیسم هایی است که قادر به رسوب مواد معدنی در ترکیب بتن ها هستند. برخی باکتری ها تحت شرایطی قادر به تجزیه بوده و پس از طی یک سلسله واکنش های شیمیایی، منجر به رسوب مواد معدنی کربناتی در محیطی که در آن حضور دارند، می شوند و درنتیجه با کاهش میزان منافذ و ترک های ریز در بتن افزایش دوام و طول عمر سازه منجر خواهد شد. هدف از این تحقیق بررسی روش خودترمیمی به روش کپسوله کردن باکتریایی در بتن است. به منظور انجام پژوهش فوق نمونه های بتنی حاوی عامل باکتری و نمونه های شاهد به منظور کنترل و مقایسه ساخته شد. سپس جهت عمل آوری آنها از حوضچه پر شده از آب مقطر استفاده گردید و پس از رسیدن به سنین موردنظر آزمون جذب آب و مقاومت فشاری بر روی نمونه ها انجام شد. نتایج آزمایش ها نشان داد نمونه های حاوی عامل باکتریایی در مقایسه با نمونه های کنترل، جذب آب کمتر و مقاومت فشاری بیشتری دارند. در واقع استفاده از باکتری در بتن منجر به پر شدن منافذ بتن شده و ظرفیت خود ترمیمی بتن را افزایش می دهد، که در این تحقیق به حداکثر مقاومت های فشاری 90 روز 42/27 مگاپاسکال با عمل آوری در آب مقطر دست یافتیم و همچنین کمترین میزان جذب آب نیز در نمونه های حاوی باکتری در سنین 28 روز به میزان 5/32 درصد حاصل گردید.

کلیدواژه ها:

بتن ، باکتری ، خودترمیمی ، مقاومت ، جذب آب ، دوام