معماری پایدار در طراحی شهرک های مسکونی (نمونه موردی: شهر بافق)

در سالیان اخیر که رابطه انسان با جهان طبیعی و محیط زیست، به دلیل طیف گسترده ای از بحران های محیطی، به عنوان موضوعی بسیار مهم و آزاردهنده مطرح گشته است. موضوع توسعه پایدار، توجه به مسیله بومگرایی و انرژی پایدار، در سطح گسترده ای در راس برنامه های فعلی بیشتر معماران و طراحان است. طراحی شهرکی با رویکرد پایداری معماری، طراحی است مردمی و لذا در این طراحی، کیفیت فضاهای داخلی ساختمان اهمیت ویژه ای می یابند. بدون تردید کیفیت مطلوب بدون توجه به طبیعت، نورگیری مناسب فضاها و تهویه مطبوع فراهم نمی آید. هدف از پایداری معماری در شهرک مسکونی تامین نیازهای اساسی، بهبود و ارتقاء سطح زندگی برای همه، حفظ و اراده بهتر اکوسیستم ها و آینده ای امن تر و سعادتمندتر است. این هدف خود متضمن تناقضی است که بسیاری آن را از خصوصیات اصلی واژه توسعه پایدار می دانند؛ تامین رشد لازم برای بهبود زندگی عموم و آینده ای مرفه تر و در عین حال حفظ اکوسیستم است. روش تحقیق در این رساله توصیفی، تحلیلی و تطبیقی بوده روش گرد آوری اطلاعات در این تحقیق به دو صورت کتابخانه ای می باشد که در روش کتابخانه ای از مقالات، کتب، نقشه ها و نوشته ها استفاده شده است و در روش میدانی بوسیله مصاحبه و تهیه فیلم و عکس اطلاعات جمع آوری شده اند و در نهایت ارایه طرحی بر اساس معماری پایدار در شهرک مسکونی است که بر اساس هدف تحقیق انجام شده است.

کلیدواژه ها:

شهرک مسکونی ، پایداری معماری ، محیط زیست ، کیفیت ، توسعه پایدار