کاربرد ژئوسنتتیک ها در تسلیح و افزایش ارتفاع سد خاکی

در این پژوهش افزایش ارتفاع سد خاکی مسلح شده با ژئوگرید و ژئوممبران مورد بررسی قرار گرفت تا تاثیر عوامل گوناگونی چون فاصله بهینه بین لایه های ژئوگرید، تعداد لایه ها، و نوع الگوی رفتاری خاک بر کاهش نشست ها و جابجایی ها مورد ارزیابی قرار گیرد.نتایج بررسی نشان داد، که با کاهش فاصله بین ژئوگرید ها ی مسلح کننده تاج سد جهت افزایش ارتفاع، میزان نشست و جابجایی افقی کاهش پیدا می کند، اما کاهش تا فاصله معینی بهینه می باشد و این فاصله بهینه 03 سانتی متر می باشد و همچنین در این تحقیق نشان داده شده است که با افزایش تعداد لایه های ژئوگرید نشست و جابه جایی افقی در تاج سد کاهش می یابد، وتعداد لایه های بهینه در اینپژوهش 30 لایه می باشد و همچنین با توجه به تعداد لایه ها، عمق گود برداری جهت قرار دادن اولین لایه ژئوگرید 083 سانتی متر از تاجسد می باشد. در این پژوهش جهت آببند نمودن سد از ژئوممبران استفاده شده است که به غیر از آببند نمودن باعث کاهش نشست وجابجایی افقی نیز می شود.

کلیدواژه ها:

ژئوگرید ، ژئوممبران ، اجزای محدود ، نشست ، سد