بازتاب قهوه خانه ها در سفرنامه های سیاحان اروپایی عصر صفویه

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 728

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CCNS01_091

تاریخ نمایه سازی: 11 آذر 1398

چکیده مقاله:

بیان مساله: پیشینه ورود قهوه به ایران و به تبع آن شکل گیری قهوه خانه ها به عصر شاه طهماسب اول صفوی(984-930 ه ق) می رسد. قهوه خانه از همان ابتدای شکل گیری تا پایان عصر صفویه به دلیل عنایت ویژه پادشاهان صفویه به این مکان مهم فرهنگی تغییرات زیادی به خود دید، به گونه ای که از یک مکان صرف برای نوشیدن قهوه به مکانی برای تجمع هنرمندان، شاعران و تبادل افکار آنان مبدل شد. این مرکز مهم فرهنگی در کانون توجه بسیاری از سیاحان و سفرنامه نویسان اروپایی قرار گرفته است و در آثار خود به این مرکز مهم و نوپا و حواشی پیرامون آن پرداخته اند.هدف پژوهش: این پژوهش می کوشد تا نهاد قهوه خانه و مسائل پیرامون آن را از دل سفرنامه ها و آثار سیاحان غربی مورد بررسی و ارزیابی قرار دهد.روش و چگونگی انجام پژوهش: این مقاله با روش گردآوری اطلاعات از سفرنامه های سیاحان اروپایی و با رویکرد توصیفی و تحلیلی تاریخی سامان یافته است.یافته ها و نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که در عصر صفویه انواع مختلفی از قهوه خانه ها همچون قهوه خانه های بین راهی، قهوه خانه های سیار، قهوه خانه خصوصی، قهوه خانه های مستقر در کوچه و بازارها فعال بود که هر کدام بنا بر ضرورتی خاص شکل گرفت و کارکردهای خاص خود داشتند.

نویسندگان

جعفر نوری

استادیار گروه ایرانشناسی دانشگاه میبد