بررسی جنبه های بلاغی در دیوان شعاعی قاجار
محل انتشار: اولین کنگره علمی بین المللی فرهنگ،زبان و ادبیات
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 539
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CCONF01_013
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396
چکیده مقاله:
محمدحسین بن عیسی دولوبیگلربیگی متخل6ص به شعاعی از شاعران عصر قاجار است. دیوان شعاعی قاجار شامل مثنویهای مصیبت نامه و مختارنامه ، غزلیات و قالب های دیگر همچون قطعه، قصیده، ترجیع بند، ترکیب بند، رباعی و ... است و در مجموع حدود هفده هزار بیت می باشد که آن را در دوره بازگشت ادبی سروده است؛ به همین دلیل در مثنوی -هایش بیشتر به تقلید از شاهنامه فردوسی و در غزلیات از سعدی و حافظ پیروی کرده است. در این مقاله به بررسی سطح ادبی دیوان شعاعی قاجار پرداخته شده، زیرا آرایه های ادبی یکی از مهم ترین عوامل مخیل شدن کلام و تولید شعر است و همچنین با بررس ی عناصر ادبی می توان به سبک خاص شعری شاعر پی برد..آرایههای ادبی دیوان شعاعی، از وجوه آرایه های لفظی و معنوی که شامل بدیع و بیان می شود؛ مورد بررسی قرار دادهایم.زبان شعری شعاعی ساده و روان، تعدد جملات کوتاه (تعدد فعل) در یک بیت، تشبیهات محسوس، استفاده مناسب از انواع صورخیال از جمله خصوصیات سبکی شعر شعاعی قاجار میباشد.
نویسندگان
زهرا جلیلی
دانشگاه یاسوج
یوسف نیک روز
دانشگاه یاسوج