بررسی گرایش به تفکر پایدار در سیستم طراحی و تولید سنتی ایران در آیین های فتوت اسلامی

در این پژوهش به آشنایی با هنر و تولید سنتی در آیین های فتوت و معرفی دیدگاه های ایشان و دیدگاه های طراحی پایدار پرداخته شده و مقایسه ای تطبیقی بین این نظرگاه ها انجام شده است و نقاط اشتراک و افتراق آنها و امکان تطابق آنها به لحاظ رویکردهای حامی محیط زیست و امکان بهره گیری از این دیدگاه ها برای طراحی امروز بررسی می شوند. در این پژوهش عقاید این جامعه سنتی در ارتباط با امر طراحی و تولید بررسی می شوند. این دسته از منابع در شرایط کنونی ایران و کشورهای در حال توسعه، به دلیل دگرگون ی های فرهنگ کار و تقلیل و تحلیل فرهنگ تولید و افزایش مصرف و رواج جامعه مصرفی می توانند پندآموز بوده و اصول و شیوه های آن ها در بازتولید فرهنگ آسیب دیده طراحی و تولید مفید بکار آیند. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام گرفته است و به روش استنتاج منطقی به تحلیل یافته ها و تولید مدلی جهت بهره گیری از این بینش سنتی پرداخته شده است. فرضیه اصلی این پژوهش این است که جریان فتوت شباهت هایی به دیدگاه های طراحی پایدار را داراست ، که می توان از آنها در جهت نهادینه ساختن تفکر طراحی پایدار در میان طراحان داخلی بهره گرفت. سوال اصلی این پژوهش این است که چه شباهت ها و تفاوت هایی بین طراحی پایدار و تفکر فتوت وجود دارد نتایج این پژوهش نشان داده است که بین دیدگاه های طراحی و تولید در میان جریان سنتی فتوت و دیدگاه های طراحی پایدار معاصر شباهت هایی دیده می شود که می توان از این شباهت ها برای تبیین مدلی بومی برای طراحی و تولید در ایران استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

طراحی پایدار ، آیین فتوت اسلامی ، فتوت نامه ، طراحی و تولید سنتی