چگونگی تاثیر متقابل ارتباطات و هویت فرد، با رویکرد ابزاری و بافتی زبان، در فرهنگ

فلسفه، دین، علم، زبان، خط و معماری جوهره ی هر تمدن بشر ی، است، که در فرهنگ آن متجلی می شود و فرهنگ هر جامعه، چهار چوب ارتباطات را تحقق می بخشد. زمانی که با استفاده از هنر و آگاهی خود، از فرد گرایی به مرحله ی اجتماعی عبور می کنیم و ورای هر دین و ملیتی خود را دوست و یاور یکدیگر می بینیم، تا جایی که م ی توان یم، از فرهنگ و زبان یکدیگر وام بگیریم. زبانی که تجلیات فرهنگ است، با نظام مشترکی از باورها، ارزش ها و رفتارها، نمادها، نقش ها و...که انسان ها برای تطبی ق با جهان پیرامون و همچنین در ارتباط با یکدیگر به کار میبرند. در عصر حاضر در میان تعاملات نابجای فرهنگی با حجم عظ یمنقاب هایی رو به رو هستیم که دریچه ی اصلی ارتباطات را هدف قرار داده اند، به گونه ای که افراد جامعه، هویت خود را از طری ق مقام و ثروت متجلی میکنند. با این دیدگاه، ارتباطات فرهنگی را میتوان از دو رویکرد متفاوت بررسی نمود، نخست با رویکردی ابزاری و سپس، رویکردی به عنوان بافتی که در هر ارتباط کلامی و تحت زبان اتفاق می افتد. فرد و بافت ارتباطی، مانند یک گذاره دو شرطی متقابلا از یکدیگر تاثیر می گیرند. در این مقاله چگونگی این تاثیر متقابل در تعاملات فرهنگ ملل و تاثیر آن بر هویت افراد را بررسی می کنیم و با تفسیر نتایج پژوهش های به دست آمده و نشان دادن جایگاه ارتباطات و هو ی ت انسان ی، راهکاری برای ظهور فرهنگی والا، ارایه میدهیم.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، ارتباطات ، هویت ، زبان ، جامعه