سبک شناسی یک اثر تعاملی، نمونه موردی دیوارهای تعاملی پیش از آنکه بمیرم... از کندی چانگ

از آغاز دهه ی نود به اینسو، که رایانه های شخصی و اینترنت، به تدریج تبدیل به رسانه هایی تثبیت شده در خلق آثار هنری شدند؛ و گونه هایی جدید چون هنر تعاملی و هنر نت قدم به عرصه ی هنر معاصر گذاشتند؛ تعاملگری مخاطبان آثار هنری دیگر نه امری بعید، بلکه اصلی اساسی قلمداد شد. هر اثر هنری که تماشاگر مستقیما بتواند در آن مشارکت و برهم کنش داشته باشد، هنر تعاملی محسوب می شود. چه با استفاده از تکنولوژی اجرا شود و چه بدون آن. در فرآیند تعاملی شدن، انتخاب رسانه، تعامل و مشارکت مخاطبین در خلق اثر، باعث تبدیل اثر به متن هنری و همین طور کمرنگ شدن هنرمند به عنوان مولف می شود.در این پژوهش بنیادین که به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است، به سبک شناسی یکی از انواع هنر تعاملی که نوعی هنر محیطی است و در کشورهای مختلف جهان اجرا شده، پرداخته شده و سعی شده است عناصر شاخص سبکی این نوع جدید هنری مورد بررسی قرار گیرند. بدین منظور این نمونه در ترازهای مختلفی مانند کلامی، نحوی،متنی، بافتی، روایی و گونه شناختی مورد بررسی قرار گرفته و شاخص های سبک شناسانه آن ارایه خواهند شد

کلیدواژه ها:

سبک شناسی هنری ، هنر تعاملی ، چیدمان تعاملی ، مخاطب