شخصیت های فانتزی در عصر دیجیتال

سینما در عصر دیجیتال توانسته است قدم به نمایش ناممکن ها بگذارد. عرصه ای با جمعیت کثیری از شخصیت های خیالی درجهان های ذهنی، پژوهش حاضر بر آن است تا با یک تحقیق میان رشته ای، از یک طرف، با بررسی خواستگاه این شخصیت ها، الگوییجامع تر از قبل برای دسته بندی آنها ارائه دهد. از همین رو، مرزبندی نظریه های شخصیت های انسانی را کنار می گذارد و با استخراج شخصیت های فانتزی از فیلم های تولید شده در ژانرهای فانتزی، علمی- تخیلی، وحشت و آخرالزمانی به بررسی و تفسیر خواستگاه آنهابرمبنای اسطوره شناسی، باستان شناسی، ادبیات و فرهنگ فولکلور می پردازد و مثلث هیولا، انسان نما و ماشین (MHM) را به عنوان یک قاعده کلی مشخص میکند که مشتمل بر تمامی گونه های به تصویر درآمده در سینما از آغاز تا کنون می باشد. تلاش فیلمسازاندر دوران کلاسیک سینما برای بازنمایی کردن این شخصیت ها باعث شد تا مهندسین سینما تکنیک های جلوه های ویژه را یکی پساز دیگری برحسب نیاز و همپا با فناوری های موجود ابداع کنند. این روند با قدم گذاشتن شخصیت های فانتزی به عصر دیجیتال معکوسشد. این بار جلوه های ویژه دیجیتال تعیین می کردند که چه شخصیت فانتزیای با چه میزان از توانایی فردی و چه خصوصیات ظاهریمنحصر به فردی می تواند خلق شود. و از طرفی دیگر، به بیان نمونه هایی اندک از دستاوردهای روزافزون جلوه های ویژه دیجیتالیمی پردازد که باعث شده اند تا روند رو به رشد کمی و کیفی شخصیت های فانتزی در سینما همچنان ادامه داشته باشد و بیشتر موردقبول مخاطبان از جوامع مختلف واقع شود.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، فانتزی ، جلوه های ویژه دیجیتال