مقایسه میزان اکسیژن مصرفی قلب پسران فعال دارای اضافه وزن متعاقبفعالیت وامانده ساز هوازی و بی هوازی

جهت براورد میزان اکسیژن مصرفی قلب از شاخص حاصل ضرب دوگانه استفاده می شود که از حاصل ضرب ضربان قلب و فشار خون سیستولی بدست می آید هدف پژوهش مقایسه میزان اکسیژن مصرفی قلب پسران فعال دارای اضافه وزن متعاقب فعالیت وامانده ساز هوازی و بی هوازی بود در این مطالعه نیمه تجربی، 20 دانشجوی پسر دارای اضافه وزن با میانگین سن 23.58±0.22 سال و وزن 78/42±6/76 کیلوگرم ، قد 175/9±6/9 سانتی متر، شاخص توده بدن 26/03±1/26 کیلوگرم برمجذورقد انتخاب شدند، و به دوگروه تجربی n=10 و کنترل n=10 تقسیم شدند.آزمون هوازی و بی هوازی در دو جلسه، به فاصله 10 روز به صورت مجزا در شرایط یکسان، و در دمای آزمایشگاه یکسان و تقریبا در محدوده 24 درجه سانتی گراد بعمل آمد. سپس نمونه ها، به آزمون هوازی درمانده ساز آستراند(شامل دویدنبروی نوار گردان با سرعت 5 تا 8 مایل در ساعت با شیب صفر و به مدت 3 دقیقه بود و بعد از 3 دقیقه هر 2 دقیقه 2.5% به شیب اضافه می شد و سرعت ثابت می ماند) و بی هوازی رست(شامل 6 تکرار دو سریع در مسافت 35 متر و با حداکثر شدت است که با فاصله ی استراحت 10 ثانیه در بین هر تکرار) پرداختند. قبل و بعد هر آزمون ضربان قلب آزمودنی ها اندازه گیری شد.ضربان قلب بدست آمده در فرمول ذکر شده قرار داده و حداکثر اکسیژن مصرفی بدست آورده شد. به منظور تجزیه تحلیل استنباطی داده ها از روش آماری t همبسته و تحلیل کوواریانس استفاده شد. هم چنین سطح معنی داری برای تمام روش های آماری در سطح احتمال α˂0.05 در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که حداکثراکسیژن مصرفی در فعالیت های وامانده ساز هوازی و بی هوازی افزایش معناداری داشت P˂0.05 همچنین نتایج نشان دادند که بار کاری وارده بر قلب بعد از آزمون نسبت به قبل از آزمون در آزمون بی هوازی نسبت به آزمون هوازی بالاتر بوده است. در کل می توان پیشنهاد نمود در فعالیت های ورزشی و آزمون های ورزشی وامانده ساز بی هوازی که شدت فعالیت نسبت به آزمون ها و فعالیت های ورزشی وامانده ساز هوازی بیشتر است لذا نیاز به کنترل و مراقبت بیشتری از لحاظ قلب و عروق بر روی آزمودنی ها می باشد

کلیدواژه ها:

ضربان قلب ، اکسیژن مصرفی و حاصل ضرب دوگانه