تاثیر واحد درسی مقاله و رسالهنویسی پیشرفته بر خودکارآمدیپژوهشی دانشجویان دکترای مدیریت ورزشی در دانشگاه آزاد اسلامیواحد تهران جنوب

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی میزان تاثیر واحد درسی مقاله و رسالهنویسی پیشرفته بر خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان دکترای مدیریت ورزشی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب میباشد. پژوهش حاضر از نظر روش از نوع نیمه تجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون بود. شرکتکنندههای پژوهش کلیه دانشجویان ترم اول دکترای مدیریت ورزشی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب بود که در نیمسال اول سال تحصیلی 1395-96 دوره دکترای خود را آغاز کرده بودند. با توجه به محدود بودن تعداد جامعه آماری ( 10 نفر) از کلیه دانشجویان خواسته شد تا در پژوهش حاضر مشارکت نمایند. براین اساس روش نمونه گیری از نوع کل شمار بود. به منظور گردآوری اطلاعات از فرم اطلاعات فردی و مقیاس خودکارآمدی پژوهشی (کشاورز، 1390 ) استفاده شد. فرم اطلاعات فردی متشکل از 21 سوال برای تعیین جنسیت، سن، وضعیت تاهل، وضعیت اشتغال، اطلاعات مقطع کارشناسی (رشته و معدل)، اطلاعات مقطع کارشناسیارشد، سوابق پژوهشی، اطلاعات ورزشی بود. مقیاس خودکارآمدی پژوهشی متشکل از 39 ماده روی هشت عامل شامل درک پژوهش، بکارگیری فنآوری اطلاعات، طراحی پژوهش، اخلاق پژوهش، روششناسی، ساخت و استفاده از ابزار، تنظیم گزارش و پیشنهادات و در نهایت ارایه گزارش میباشد که پاسخهای آن روی پیوستار پنج درجهای لیکرت از 1 (کاملا نامطمینم) تا 5 (کاملا مطمینم) درجهبندی میشود. اعتبار صوری و محتوایی این مقیاس براساس نظرات اساتید تربیتبدنی و علوم ورزشی دانشگاههای شهر تهران بررسی و تایید شده است. نتایج نشان داد که با مقایسه وضعیت خودکارآمدی پژوهشی در ابتدا و انتهای دوره کلاس روش تحقیق، خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان عملکرد بهتری داشته و تفاوت بین پیشآزمون و پسآزمون در تمام متغیرها(درک پژوهش، بکارگیری فنآوری اطلاعات، طراحی پژوهش، اخلاق پژوهش، روششناسی، ساخت و استفاده از ابزار، تنظیم گزارش و پیشنهادات و ارایه گزارش) معنیداری بوده است.

کلیدواژه ها:

روش تحقیق ، خودکارآمدی پژوهشی ، دانشجو ، تحصیلات تکمیلی